Taki dzień najlepiej zacząć jak u Moneta – śniadaniem na trawie. Dlaczego? Po pierwsze jest sobota, po drugie – trwa długi weekend, a po trzecie i najważniejsze – 18 czerwca ogłoszono kiedyś Światowym Dniem Pikników. <czytaj dalej>

17 czerwca to w kalendarzach kulinarnych Dzień Jedzenia Warzyw. <czytaj dalej>

• „Gdy na Boże Ciało deszcz bywa, pada zwykle w pierwsze żniwa”,
• „Dzień Bożego Ciała pogodny, dobry urodzaj niezawodny”
• „Święto Bożego Ciała jasne dobry rok znaczy”,
• „Boże Ciało żytka zakściało” (zakściało = gwarowe: zechciało, zapragnęło),
• „Na Boże Ciało siej proso śmiało”,
• "Po Bożym Ciele siej tatarkę śmiele”,
• „Po Bożym Ciele można pszenicę zaorać śmiele” (oczywiście tylko wtedy, kiedy jest bardzo licha, bo i tak nic już z niej nie będzie).

• położone w rogach stodół, chroniły zboże przed szkodnikami,
• zatknięte na brzegach pól, gwarantowały dobre plony i chroniły przed skutkami żywiołów,
• włożone w słomiane strzechy i wetknięte za obrazy, były najlepszym ubezpieczeniem na wypadek pożaru,
• uspokajały płaczące dzieci (podobno wystarczyło lekkie uderzenie taką gałązką),
• dym z palonych gałązek odstraszał chmury, niosące grad i pioruny.

• kładziono pod fundamenty nowo budowanego domu,
• układano w stodole pod pierwszy przywieziony z pola snop zboża,
• palonymi okadzano dzieże do wyrabiania chleba, a w dzień św. Jana Chrzciciela okadzano krowy,
• wiankami z rozchodnika okadzano domy przed burzą, bo od tego miały się rozchodzić gradowe chmury,
• rzucano wianki w pierwszą skibę pierwszej orki w roku, aby „Bóg błogosławił zasiewom”,
• dla ochrony przed „złym” wieszano je na drzwiach, w sieni, w izbach, nad świętymi obrazami,
• dekorowano nimi beciki do chrztu,wplatano w wiązanki ślubne,
• w wiankowym wywarze kąpano wątłe noworodki,
• odpędzano dolegliwości kobiece, wieszając nad posłaniem wianek z macierzanki,
• robiono z nich wywary na choroby ludzi i zwierząt,
• pokruszonymi posypywano łóżka ciężko chorych, aby ulżyć im w cierpieniach,
• zmarłym wkładano do trumny, aby zapewnić im spokój wieczny.

Niewykorzystanych wianków nie wolno było wyrzucać. Po roku zastępowano je nowymi, a stare palono.

Oktawa Bożego Ciała (gwarowo „oktaby”) również obwarowana była przesądami. Nie wolno było wykonywać prac polowych („W Boże Ciało z Boską chwałą, Słowo nam się Chlebem stało, nie tnij zboża ni kapusty, bo odnajdziesz w niej rdzeń pusty”), a pranie bielizny kijankami mogło ściągnąć do wsi grzmoty i pioruny.

Na zakończenie słów parę o Lajkoniku, nazywanym też włóczkowym konikiem wcale nie dlatego, że ktoś go kiedyś wydziergał, tylko na pamiątkę mężnej postawy jednego z wiślanych flisaków (zwanych włóczkami), który poderwał mieszkańców podkrakowskiego Zwierzyńca do walki z Tatarami. Działo się to w dniu kończącym Oktawę Bożego Ciała 1238 r. Po zakończonej bitwie flisak, odziany w szaty pokonanego tatarskiego wodza, uroczyście wkroczył w bramy miasta. Dziś Zwierzyniec jest już częścią Krakowa, a drewniany Lajkonik z orszakiem włóczków pojawia się na jego ulicach od 1738 r. Pokaż mniej

Tekst i foto Maria Gonta

15 czerwca to sam środek wyjątkowego tygodnia. Jego osobliwość polega na posiadaniu dwóch piątków, z czego pierwszy jest właśnie dziś (i dla niepoznaki nazywa się środą); drugi będzie już pojutrze, a pomiędzy nimi świąteczny czwartek. <czytaj dalej>

13 czerwca to dzień pod patronatem Św. Antoniego, który – chociaż urodził się w Lizbonie i tylko ostatnie lata życia spędził w Padwie – nazywany został Antonim Padewskim lub Padewczykiem. <czytaj dalej>

Dziś świętujemy kulinarnie, bo 12 czerwca przypada Międzynarodowy Dzień Falafela, potrawy, o prawa do której po dziś dzień spierają się przede wszystkim dwa państwa: Egipt i Izrael, jednak swoją teorię na ten temat mają również inne kraje arabskie. <czytaj dalej>

10 czerwca. Jeżeli wziąć pod uwagę panujące ostatnio temperatury oraz przypadające właśnie imieniny Małgorzaty, to do dzisiejszego dnia najlepiej pasowałyby przysłowia: „Ze świętą Małgorzatą zaczyna się lato” oraz „Ze świętą Małgorzatą upał przybiera, kanikułę otwiera”. Pasowałyby, gdyby nie fakt, że nie patronuje mu ani jedna spośród dziewięciu świętych i dziesięciu błogosławionych kobiet, noszących to imię. Dzisiejsza Małgorzata jest po prostu „zwykłą” Małgosią, mimo to w skarbnicy przysłów jest jedno, które można do niej dopasować: „Dobrze ojcu było z matką, dobrze też mnie z Małgorzatką”. <czytaj dalej>

9 czerwca nie ma wprawdzie ani własnego przysłowia, ani patronów obdarowanych wianuszkiem porzekadeł, dysponuje za to co najmniej trzema fajnymi świętami, zaczerpniętymi z kalendarza nietypowych okazji. Są to – w kolejności alfabetycznej – Dzień Agugaga, dzień Kaczora Donalda i Dzień Przyjaciela. <czytaj dalej>

8 czerwca – „Jaki Medard dzień obwieści, takich będzie dni czterdzieści”, „Medard cztery niedziele podobne do siebie ściele” – mówią dzisiejsze przysłowia, a z wieloletnich obserwacji meteorologicznych wynika, że jest w tym pewna doza prawdopodobieństwa. <czytaj dalej>

7 czerwca. „Gdy na świętego Norberta, Roberta i Medarda deszcz leje, to lać będzie przez sześć tygodni”. Nie brzmi to dobrze, ale sprawdzić się przecież nie musi. Norberta było wczoraj i jakoś się nam upiekło. Obarczonego największą odpowiedzialnością za deszczową aurę Medarda będzie jutro, dziś mamy Roberta. Kim był? <czytaj dalej>

4 czerwca. Niby to takie oczywiste, ale czy zwróciliście kiedyś uwagę, że czerwiec tylko w kilku słowiańskich językach nazwano w sposób kojarzący się z czerwienią (czeski červen, ukraiński червень = czerweń i białoruski чэрвень = czerwień), a w większości państw świata nosi nazwę wywiedzioną z łaciny (Iunius), najczęściej kojarzoną z Junoną? <czytaj dalej>

3 czerwca. Skoro dziś Dzień Savoir-Vivre’u, wypadało przywitać go zgodnie ze wszystkimi, wpojonymi w dzieciństwie zasadami nadwornej etykiety. Ponieważ jednak nie wychowywałam się ani na dworze królewskim, ani nawet książęcym, mnóstwo czasu dane mi było spędzać na szeroko pojętym, rozległym dworze Matki Natury. Lasów, parków i jezior mamy pod dostatkiem. <czytaj dalej>

2 czerwca przynosi nam Dzień Wolnych Kołnierzyków, bardziej znany jako Dzień bez Krawata. Ta nieodłączna dziś część męskiego stroju biznesowego, ma wyjątkowo długą i skomplikowaną historię. <czytaj dalej>

1 czerwca. Proponuję, byśmy dzisiaj wszyscy obudzili w sobie dziecko. <czytaj dalej>

Pospieszył się 31 maja i po prostu sobie nadszedł, nie oglądając się na fakt, że nie wykorzystałam jeszcze wszystkich majowych przysłów, a przecież jutro już czerwiec i trzeba je będzie odłożyć na półkę. <czytaj dalej>