3 czerwca. Skoro dziś Dzień Savoir-Vivre’u, wypadało przywitać go zgodnie ze wszystkimi, wpojonymi w dzieciństwie zasadami nadwornej etykiety. Ponieważ jednak nie wychowywałam się ani na dworze królewskim, ani nawet książęcym, mnóstwo czasu dane mi było spędzać na szeroko pojętym, rozległym dworze Matki Natury. Lasów, parków i jezior mamy pod dostatkiem.

Rodzice obdarzeni wrodzonym syndromem włóczykija, od najwcześniejszych chwil uczyli mnie obcowania z przyrodą, więc celebracja dzisiejszego święta nie nastręcza mi żadnych trudności. Rozpoczęłam od wędrówki bladym świtem wzdłuż parującego brzegu jeziora i uważnego wsłuchania się w audycje nadawane przez ptasie radio. Uprzejmie pozwoliłam sikorce wyjadać robaki z wędkarskiego ekwipunku Bodka, taktownie nie przeszkadzałam kaczej ekipie sprzątającej wymiatać rozsypanej zanęty.

Dworski, nadwodny bon ton mam w małym paluszku. Siedzące właśnie na wędce ptaszę tylko czeka, aż Bodek odwróci wzrok i wie, że nie zamierzam mu przeszkadzać. To będzie piękny, pełen galanterii dzień i wszystkim życzę takiego samego, tym bardziej że wczorajszy Eugeni rzeczywiście pogodę odmienił. Z każdą chwilą robi się cieplej i taki właśnie czerwiec powinien być. Przecież to miesiąc, w którym rozpoczyna się lato. „Czerwiec nosi dni gorące, kosa brzęczy już na łące” - jak mówi przysłowie.

Lato meteorologiczne już jest z nami (od pierwszego czerwca), klimatyczne będzie wtedy, kiedy wartość dobowej temperatury przekroczy 15°C (noce jeszcze chłodne), kalendarzowe rozpocznie się 22 czerwca, a astronomiczne – dzień wcześniej (21 czerwca). Nic nie stoi na przeszkodzie, by całym sercem (oraz siłą mięśni nóg) oddać się świętowaniu obchodzonego od 2018 r. Światowego Dnia Roweru. Polecam rodzinny popołudniowy wypad w plener. Wszak rozpoczynający się właśnie weekend daje dodatkowe możliwości.

Ponieważ nie mogłam się zdecydować na jedną fotografię symbolizującą któreś z dzisiejszych świąt, zmajstrowałam kolaż łączący rowerową okazję z sikorkowym savoir-vivre’em.

Tekst i foto Maria Gonta