Wiosną tego roku Edward Dębicki napisał nowy utwór „Romano Tango” – muzykę i słowa. Teraz powstaje do nich teledysk.

– „Romano Tango” jest utworem o przemijaniu, o poszukiwaniu czasu, który odszedł, który gdzieś straciłem. Chcę go odnaleźć, ale niestety, wciąż mi się to nie udaje – mówi założyciel Cygańskiego Teatru Terno Edward Dębicki, który w mijającym tygodniu uczestniczył w nagraniach do teledysku. Zostanie on zmontowany w studiu warszawskiego scenarzysty i reżysera Piotra Smoleńskiego. To on przez dwa dni – z pomocą współpracownika Kamila Ornarowicza oraz Manuela Dębickiego i tancerki Teatru Terno Marty Pastuszko – nagrywał sceny w podgorzowskich lasach. Nagrywał nie byle czym, ale przypominającą skorpiona, jedną z najnowocześniejszych, kamerą RED.

– Szukaliśmy miejsca, które odda klimat muzycznej opowieści – podkreślał Piotr Smoleński. – Dlaczego to robię? Bo lubię etniczne tematy, a z Romane Dyvesa sympatyzuję od dziewięciu lat. Przyjeżdżam tu zawsze na festiwal, a teraz realizuję pomysł na teledysk. Będzie w nim nawiązanie do Emila Kusturicy, będzie latająca panna młoda. Chcę, by moja praca prowokowała do myślenia, by każdy, kto obejrzy teledysk, mógł zastanowić się nad jego sensem. Nie znoszę tej komercyjnej papki, która jest nam na co dzień podawana.

Stąd autorzy teledysku, który ujrzy światło dzienne za około dwa tygodnie, jednego zdjęciowego dnia przez trzy godziny od świtu stali w polu, oczekując na właściwe ujęcie, a drugiego – kolejne trzy godziny niemal grzęźli w bagnie i głowili się, jak powiesić na uschłym drzewie dziewczynę w ślubnej sukni z połową akordeonu. Na szczęście, pogoda dopisała. Jak na późno październikowe dni, była wyjątkowo słoneczna, dzięki czemu i panna młoda – w tej roli Marta Pastuszko – nie musiała dygotać z zimna.

Edward Dębicki uważa, że tango to coś nowego w jego twórczości.
– Muzyka jest chwytliwa i w środowisku już stała się popularna. Została nagrana przez Orkiestrę Teatru Terno oraz rumuński zespół gipsy Mahala Rai Banda – dodaje. Już dziś myśli o kolejnych Spotkaniach Zespołów Cygańskich Romane Dyvesa. Stąd również teledysk, który z pewnością będzie promocją tego wydarzenia. O efekt końcowy można być spokojnym, bo Piotr Smoleński, urodzony – nomen omen – 10 kwietnia 1983 roku, należy do pokolenia młodych, dobrze wykształconych (skończył łódzką filmówkę) i już niejednokrotnie nagradzanych. Mówi, że: „Życie w HD jest ostrzejsze... myślę w poziomie, nie w pionie... jestem operatorem kamery, z akordeonem na plecach!” Ważne są dla niego jeszcze inne słowa: „...tam gdzie umiera oddech, rodzi się muzyka…”.

Wciąż uśmiechnięty i stroniący od rozgłosu, woli drugą stronę kamery. Współpracował już z: Honoratą Skarbek-Honey, Sylwią Grzeszczak, Janem Nowickim, Leonem Niemczykiem, Markiem Piwowskim, Anitą Lipnicką, Łukaszem Zagrobelnym, Stanisławem Sojką, Ilią Zmiejewem, Fiolką Najdenowicz, Marco Bocchino, Olą Szwed, Miśkiem Koterskim, zespołem Rezerwat, Ivanem Komarenko, Michałem Masłoniem, Craigiem-G, a także z największymi gwiazdami polskiego rapu takimi jak: Donatan, Miuosh, DonGuralesko, Tede, Sokół, Trzeci Wymiar, Chada, Słoń, Borixon, Teka, Kaliber 44, Pih oraz z najlepszymi na świecie zespołami „world music”: Bester Quartet, Mahala rai Banda, Boban Markovic, Vołosi, Caci Vorba, Megitza Quartet, Haidouti Orkestar.

Sukcesy Piotra Smoleńskiego zaczęły się w 2004 na festiwalu filmowym „Dekodencje” (nagroda główna dla filmu „Malarz”), potem było autorstwo scenariusza i zdjęć do „Caci Vorby” – najleszego teledysku etnicznego 2011 roku w Polsce oraz Platynowa Płyta za album „Prosto przed siebie” Miuosha i Diamentowa Płyta za album „Równonoc” Donatan.

Tu obejrzysz produkcję „Dead Manouche”, w której pojawia się ulubiony instrument Piotra Smoleńskiego – akordeon. http://www.youtube.com/watch?v=qMrYtgQ_Zbc

Tekst i foto Hanna Kaup

Fotorelacja:

http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2013-10-24_romane_tango,

http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2013-10-24_edwarda_debickiego_muzyczna_opowiesc,