Alentejo to historyczna prowincja i główny obszar rolniczy Portugalii. Zajmuje jedną trzecią jej powierzchni, ale gęstość zaludnienia jest tu niewielka (mniej niż 10% mieszkańców całego kraju). Alentejo znaczy „dosłownie Kraina za Tagiem”. Nazwę wymawia się (z grubsza) jako „alentażu”.
Znajduje się tu sporo tzw. latifúndios (wielkich majątków ziemskich), dlatego Portalegre uważane jest za duże miasto (ok. 25 tys. mieszkańców). Jak na standardy Alentejo oczywiście. Założone zostało w 1259 r. przez króla Alfonso III i było prezentem dla jego nieślubnego syna (miał król gest). Z uwagi na strategiczne położenie blisko granicy z Hiszpanią, miasto rozwijało się dość szybko. W XVII i XVIII w. było ważnym ośrodkiem kulturalnym i gospodarczym, m.in. dzięki uruchomionej w 1835 r. fabryce korków do butelek (Robinson Sociedade Corticeira). Wszak Alentejo dębami korkowymi stoi. Nawiasem mówiąc, z ich kory produkuje się nie tylko zamknięcia do butelek z winem. Żałuję bardzo, że w 2009 r. zniknęło z pejzażu miasta słynne Museu da Cortiça – Muzeum Korka, które w 2001 r. uznano za najlepszą placówkę muzealną w Europie.
Miasto było też bardzo znane z produkcji gobelinów. Można je oglądać w Muzeum Tkactwa (Museu de Tapeçaria de Portalegre). Tam też zobaczycie różne rodzaje krosien używanych do ich produkcji oraz próbki wełny w 1150 kolorach.
Nie mieliśmy szczęścia, by zobaczyć wewnątrz tamtejszą katedrę (Sé de Portalegre), a przecież specjalnie dla niej zajechaliśmy do miasta. Wyczytałam wcześniej, że jej wnętrze kryje unikalną w skali kraju kolekcję 96 obrazów manierystycznych oraz ciekawy zbiór złoconej rzeźby i ceramiczne obrazy wykonane z azulejos (XVI-XVIII w.). Niestety, nie weszliśmy do środka z uwagi na szeroko zakrojone prace renowacyjne. Z zewnątrz natomiast katedra prezentowała się doskonale. Nic dziwnego, bowiem w marcu 2023 r., czyli krótko przed naszą wizytą zakończył się remont jej elewacji. Plac wokół świątyni również sprawiał wrażenie świeżo wyremontowanego, ale doprowadzające do niego uliczki już nie bardzo.
Z katedrą sąsiaduje Paço Episcopal de Portalegre, czyli niegdysiejszy pałac biskupi, podobnie jak ona pochodzący z XVI w. W odrestaurowanym zamku z XIII w. mieści się galeria sztuki, restauracja i punkt widokowy, a w jednym z budynków dawnego klasztoru św. Brasa warto odwiedzić muzeum wybitnego poety i dramaturga portugalskiego José Maria dos Reis Pereira, znanego jako José Régio. Na początku XX w. funkcjonował tam pensjonat o nazwie „Pensão 21”, w którym poeta wynajmował najpierw jeden pokój. Ponieważ José Régio był nie tylko literatem, ale też znanym kolekcjonerem, w miarę zwiększania liczby zbiorów wynajmował kolejne pokoje, stając się w końcu jedynym lokatorem pensjonatu. Dzięki układowi, jaki zawarł z władzami miasta, obiecując, że całą kolekcję przekaże gminie, mieszkał tam przez 34 lata, a po jego śmierci Portalegre zyskało kolejne muzeum.
Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny
Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć
UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami
80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”.
W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ...
<czytaj dalej>Remont schodów
Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń.
Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ...
<czytaj dalej>Obchody 900-lecia jubileuszu
W sobotę 11 maja br. w Ośnie Lubuskim odbędą się uroczyste obchody z okazji dziewięćsetlecia ustanowienia biskupstwa lubuskiego.
Przygotowania do tej ...
<czytaj dalej>Przebudują Ikara
Przetarg na przebudowę ostatniego etapu ulicy Ikara rozstrzygnięty.
Kolejna osiedlowa uliczka zostanie w pełni przebudowana. Nowa nawierzchnia ul. Ikara ułatwi codzienne ...
<czytaj dalej>