Gontowiec Podróżny BLOG

W Ringsted byliśmy dość dawno, kiedy poznawaliśmy kościoły pochówkowe duńskich władców. Zapamiętaliśmy nie tylko to, że kościół św. Benedykta był otwarty, więc nie trzeba było szukać osoby odpowiedzialnej za posiadanie klucza i wpuszczanie do środka ciekawskich turystów (co u nas w zasadzie jest regułą), nie tylko sporą liczbę zadziwiająco skromnych królewskich pochówków, ale też wyjątkowo dużo najprzeróżniejszych podpisów i sentencji wydrapanych na kościelnych ławkach dobre trzy wieki temu. Jak widać, nie jest to wcale pomysł współczesnych wandali.

Mimo że Ringsted odegrało ważną rolę w historii Danii, jest trochę niedoceniane przez ruch turystyczny, koncentrujący się bardziej na Jelling czy Roskilde. To jednak można uznać dziś za jego atut – jest spokojnie, bez tłumów i bardzo, bardzo ciekawie. Dość powiedzieć, że Ringsted należy do najstarszych duńskich miast. Na pewno powstało przed 1000 r. (najstarsze archiwum spłonęło, więc trudno podać dokładniejszą datę). Za czasów wikingów zwoływano tu lokalne zgromadzenia (tingi), w średniowieczu było królewską siedzibą, a 25.06.1170 r. stało się też jednym z najważniejszych ośrodków pątniczych na Zelandii. W tym właśnie dniu konsekrowano ciągle pierwszą część kościoła św. Benedykta, do której przeniesiono szczątki kanonizowanego rok wcześniej króla Kanuta (Knud Lavard). To jego syn Waldemar I Wielki kazał zbudować kościół, pragnąc w ten sposób uczcić pamięć ojca zamordowanego w pobliskim lesie w 1131 r. Równocześnie z poświęceniem i wprowadzeniem relikwii odbyła się tam koronacja siedmioletniego wówczas syna Waldemara – Kanuta VI.

Sankt Bendts Kirke to pierwszy kościół w Danii będący także królewskim mauzoleum, pierwszy w krajach nordycki zbudowany z cegły i pierwszy, w którym przeprowadzono kościelny obrzęd koronacji. Powstał na miejscu starszej świątyni zbudowanej w 1080 r. z popularnego dla tych terenów tzw. kamienia mroźnego (frådsten – u nas znany jako źródleniec albo tuf wapienny; porowaty i łatwy w obróbce, dopóki utrzymuje wilgotność, łatwo daje się ciosać i szlifować, wysuszony przez słońce i wiatr staje się twardy i niezwykle trwały). Do początków XIV w., kiedy królowie przenieśli się do Roskilde, pozostawał kościołem pochówkowym władców. Większość płyt nagrobnych nadal można oglądać w nawie głównej.

Budowę rozpoczęto w 1160 r., mniej więcej w tym samym czasie, kiedy powstawał ceglany klasztor w Esrum oraz słynny Dannevirke – mur obronny u podstawy półw. Jutlandzkiego. Zatrudniono tu murarzy z Lombardii, która w XII w. była jednym ze światowych centrów produkcji cegły, a cegielnię założono w Benløse (dziś przedmieścia Ringsted). Kościół znajdował się pod opieką klasztoru benedyktynów, który spłonął w 1806 r. Pożar objął też świątynię. Jej miedziana wieża i dzwony stopiły się i zniszczyły dach. Zbiórka pieniędzy na uporządkowanie i kompleksowy remont trwała niemal 100 lat. Obecny wygląd pochodzi z lat 1901-1909.

We wnętrzu zwracają uwagę freski z XIV w. na środkowym sklepieniu, bogato zdobione stalle i ławki z sentencjami wyrytymi przez uczniów przyklasztornej szkoły. Wśród królewskich grobów wyróżnia się pochówek Eryka VI Manveda i jego żony Ingeborgi z wizerunkiem królewskiej pary odzianej w szaty koronacyjne. Ich twarze wykonano z alabastru, a płyta datowana jest na 1320 r. Warto też zaznaczyć, że z czasem do kultu św. Kanuta dołączył też kult pochowanego w tymże kościele króla Eryka IV Plovpenninga (Plovpenning, czyli „Denar od Pługa”) . Eryk był synem Waldemara II i Berengarii, a jego przydomek wziął się od wysokich podatków, jakie nałożył na chłopów.

Zamordowany w Szlezwiku w 1250 r. z inicjatywy swojego brata Abla, nigdy nie został kanonizowany, niemniej jednak jego kult miał ogromne znaczenie dla kościoła i klasztoru w Ringsted.
W jednej z kaplic urządzono też niewielkie muzeum, w którym można zobaczyć m.in. ołowianą płytkę z grobu Waldemara, kosmyk włosów królowej Berengarii, fragmenty starych płytek podłogowych. W kościele wisi także kopia słynnego krzyża Dagmary (oryginał można zobaczyć w Muzeum Narodowym). Jest to bizantyjski krzyżyk znaleziony w grobie królowej, którą już znamy z historii Dronningholm. Na fali XIX-wiecznego romantyzmu, kiedy ponownie wzrosło zainteresowanie postacią Markety Dagmary, król Fryderyk VII podarował kopię tego krzyża księżniczce Aleksandrze, późniejszej królowej Anglii, a ona założyła go podczas swojej koronacji. Od tej chwili nabrał on dodatkowego znaczenia, stając się niemal jednym z duńskich symboli. Jego najprzeróżniejsze wersje można dziś nabyć w sklepach muzealnych i u jubilerów. Tradycyjnie też jest wręczany dziewczętom podczas chrztu lub konfirmacji.

Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny/ Wikipedia zdjęcie krzyżyka


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

W czwartek Boże Ciało

W najbliższy czwartek 30 maja Kościół obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa popularnie nazywaną świętem Bożego Ciała. Tego dnia ... <czytaj dalej>

Składy komisji Sejmiku Województwa Lubuskiego

Radni województwa w trakcie sesji w dniu 20 maja 2024 r. wybrali przedstawicieli komisji w Sejmiku Województwa Lubuskiego VII kadencji. Wybrano ... <czytaj dalej>

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Piękni ludzie, piękna sprawa, piękne widoki...
Muszę się wybrać!
Z.M.P. <czytaj dalej>

Taaak, dzieciństwo to fajna sprawa! ):-)
Z>M.P. <czytaj dalej>

W Polsce żaden komunizm się nie skończył <czytaj dalej>

Jesteście Panowie naprawdę"wielcy". Robicie coś z pasją i...radością. Dlaczego tacy, jak wy nie sa co najmniej radnymi. Patrząc na fo <czytaj dalej>

To jeszcze proponuje panu wojewodzie przebrać się, nieco zmienić facjate i pod pozorem boleści, rany ręki iść na SOR i zobaczyç, posłuchać, <czytaj dalej>