Różnie można mówić o Gorzowie i na co dzień głosów narzekania nie brakuje, ale jeśli chodzi o kulturę, nie mamy się czego wstydzić. I choć jest wielu, którzy powtarzają, że w tym mieście nic się nie dzieje, to z pewnością należą do takich, którym się wydaje, że kultura powinna do nich przyjść sama lub ktoś podać ją im na tacy.

O tym, że jesteśmy swoistym tyglem kulturalnym, świadczą nie tylko działające tu instytucje kultury – by wymienić: Teatr im. J. Osterwy, Filharmonię Gorzowską, Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną, Miejski Ośrodek Sztuki, Muzeum Lubuskie, Miejskie Centrum Kultury, Jazz Club Pod Filarami czy Klub Kultury Jedynka – w których każdy znajdzie ofertę dla siebie i to często bezpłatną.

W Gorzowie wciąż mnóstwo osób zajmuje się różnymi dziedzinami sztuki, realizując własne pasje. Mamy tu szerokie grono literatów zrzeszonych w i wokół gorzowskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Mamy w obu szkołach muzycznych i w Małej Akademii Jazzu pasjonatów gry na różnych instrumentach. Mamy świetny Filary Jazz Big Band i Gorzowską Orkiestrę Dętą. Mamy znanych malarzy, rzeźbiarzy, fotografików, twórców animacji filmowych, chórzystów i tancerzy zrzeszonych w wielu zespołach.

Trzeba jeszcze wymienić takich ludzi kultury, którzy tworzą w zaciszu własnych czterech ścian i niekoniecznie efekty swojej pracy pokazują światu, trzeba wspomnieć o ponad 20-letniej działalności społecznej Klubu Na Zapiecku Barbary Schroeder czy znacznie młodszym, ale coraz ciekawszym w wydarzenia prywatnym Klubie Łazienki 6.

W XXI wieku Gorzów wypracował ideę Nocnego Szlaku Kulturalnego, który cieszy się ogromnym zainteresowaniem zarówno artystów jak i widzów, a w ostatnich latach przyzwyczaił nas do letnich, weekendowych wydarzeń z cyklu Dobry wieczór Gorzów.

I to miasto żyje kulturą. Nie polityką, niespecjalnie gospodarką, ale przede wszystkim kulturą, która – na szczęście – nie daje się zniszczyć. Co prawda, ludzie z nią związani pojawiają się – czytaj: tu wyrastają – i często opuszczają to miasto, ale taka jest kolej rzeczy. Kultura potrzebuje świata, a świat jej, stąd takie nazwiska jak Adam Bałdych, Błażej Król, Marek Konarski – by wspomnieć tylko kilku i tylko muzyków – brzmią już światowo. I – co również oczywiste – nie wszystkim udaje się w Gorzowie z kultury przeżyć, więc szukają innych miejsc na ziemi.

Z pewnością gorzowska kultura nie jest odpowiednio doceniana – czytaj: ludzie, którzy ją tworzą, nie mogą liczyć na kokosy – od zawsze brakuje na nią pieniędzy, ale jest i radzi sobie niezgorzej.
Raz do roku Prezydent Miasta nagradza najlepszych i najbardziej zaangażowanych Motylami. Również raz do roku wręcza stypendia artystyczne tym, którzy pragną realizować swoje pomysły w różnych dziedzinach sztuki. W miniony czwartek przekazał je kolejnym 16 osobom – ubiegało się niemal 30.

Tym razem i ja zgłosiłam swój projekt wydania książki dla młodego czytelnika i ten projekt zyskał uznanie komisji. To ogromna radość nawet, gdy dostaje się tylko część kwoty, bo – jak powiedział po uroczystości regionalista Robert Piotrowski – nam nie tylko się chce, nam zależy i my to zrobimy.

Kiedy dziennikarka telewizyjna poprosiła mnie o skomentowanie wydarzenia, jakim jest doroczne wręczanie stypendiów, powiedziałam, że nie można tu nic innego dodać ponad to, że idea jest świetna. Że mamy w Gorzowie mnóstwo ludzi zajmujących się kulturą i że trzeba o nich dbać, bo jeśli kultura żyje, to miasto żyje. Bo kultura nam się opłaca.

A obecność wśród takich osób jak: ożywiająca od kilku lat Gorzów projektantka Natalia Ślizowska, autorka filmów o Gorzowie i jego ludziach Dominika Muniak-Szadej, muzycy orkiestry Filharmonii Gorzowskiej Grzegorz Tobis czy Maciej Grygiel, czy wspomniany regionalista Robert Piotrowski – by wymienić tylko tych z nieco większym doświadczeniem – to prawdziwy zaszczyt i radość. I ta różnorodność zainteresowań wyróżnionych stypendystów potwierdza, jak bogaci jesteśmy w kulturę.

Kiedy zaczynałam pisać ten felieton, nie wiedziałam, o czym będą mówić w piątek w Jazz Clubie Pod Filarami goście zaproszeni na promocję książki „Kultura jako przygoda”. Rzecz poświęcona jest postaci ważnej dla naszego miasta, choć nie stąd pochodzącej – antropologowi kultury, współautorowi wydanego w 2018 r. tomu „Jedzie Pan Jazz”, traktującego o edukacji muzycznej w Małej Akademii Jazzu – Wojciechowi Burszcie.

Autorzy bohaterki piątkowego wieczoru piszą: „Chcieliśmy, aby księga ku pamięci Wojciecha Józefa Burszty – wybitnego antropologa kultury i kulturoznawcy – odbiegała od większości podobnych publikacji. Zgromadzone w niej artykuły są bardziej rodzajem wariacji, w których rezonuje myśl Profesora, niż odtwarzaniem konceptów i idei klasyka (już!) polskich nauk społecznych i humanistycznych”.

Takie też były wystąpienia prelegentów, w dobrym znaczeniu słowa „wariacje” zróżnicowane, a traktowały m.in. o historii polskiego punka (Michał Rauszer), motywie nocy w muzyce popularnej (Marcin Lisiecki), tendencjach kina pamięci narodowej (Elżbieta Durys) czy kulturze od oporu do solidarności. Ten ostatni wykład Waldemara Kuligowskiego, a właściwie już jego pierwsze zdania – patrz niżej – potwierdziły moje rozważania na temat kultury, o czym chwilę mówiliśmy w czwartek z dyr. wydziału kultury Iną Czaińską i dyr. MOS Gustawem Nawrockim – też obecnym na spotkaniu Pod Filarami.


Ponieważ W. Kuligowski jest profesorem nauk humanistycznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, ponieważ to, o czym mówił, jest zapisane w Narodowej Strategii Rozwoju Kultury, dobrze by było, gdyby wzięli sobie te słowa do serca wszyscy rządzący. Bo to jest temat wymagający dyskusji i zmiany społecznej świadomości. Czas najwyższy, by ludzie zrozumieli, jak wiele zawdzięczają kulturze i jak kultura wpływa na pozostałe sfery życia. Na dowód, sprawdźcie niżej, jaki jest jej udział w PKB i które miejsce wśród największych rynków muzycznych świata zajęła w 2022 r. Polska.

Prof. Kuligowski wspomniał też o karcie kultury i solidarności, umożliwiającej ludziom o różnym statusie korzystanie z tego, co oferują instytucje kultury i dorzucił, że może Gorzów mógłby się nią zainteresować. Siedząca obok mnie Krystyna Kamińska z wyrazem wątpliwości pokiwała głową, a ja myślę, że gdyby tak zebrać wszystko, co w ciągu roku oferuje się gorzowianom właśnie bezpłatnie, kartę można by wprowadzić w życie bardzo szybko. Co pozostawiam pod rozwagę i przypominam, że kultura nam się naprawdę opłaca.

PS
Wszystkim Stypendystom gratuluję, Komisji dziękuję za życzliwość, Miastu za ideę.

O stypendiach i stypendystach przeczytasz tu: https://www.egorzowska.pl/pokaz,kultura,13409,

PS 2
W czasie piątkowego wieczoru w Jazz Clubie Pod Filarami - wstęp był bezpłatny - wystąpili: jako gość specjalny, saksofonista Adam Wendt, na fortepianie Jacek Szwaj, na saksofonie Marek Konarski i na perkusji Mateusz Brzostowski.

Tekst i foto Hanna Kaup


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Stanowisko miasta

Stanowisko władz miasta w sprawie ewentualnych kontroli w sprawie finansowania sportu. W związku z pojawiającymi się w sieci informacjami na temat ... <czytaj dalej>

Wkrótce adwent

W niedzielę 1 grudnia Kościół wkracza w nowy rok liturgiczny i rozpoczyna Adwent - okres poprzedzający coroczne obchody Bożego Narodzenia. Od ... <czytaj dalej>

Ma być uczciwiej?

Duże zmiany w gospodarce śmieciowej szykują się w Gorzowie. Mówili o nich, na specjalnie zwołanej konferencji, prezydent Jacek Wójcicki, przewodniczący ... <czytaj dalej>

Czy Arriva pomoże na problemy kolejowe?

Wicemarszałek spotkał się z przedstawicielami firmy Arriva. Wicemarszałek Sebastian Ciemnoczołowski rozmawiał z przedstawicielami firmy Arriva m.in. o możliwości podjęcia w przyszłości ... <czytaj dalej>

10 lat ustawy, 10 lat prezydentury,
Gorzów reklamową wiochą

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Czyżby odezwał się jakiś urażony urzędnik? Zabolało słowo prawdy? To obywatel ma za was odwalać robotę? <czytaj dalej>

Tyle juz było obietnic z których nic nie wynikło.
Poczekam z gratulacjami do wbicia pierwszej łopaty. <czytaj dalej>

Pomnik Mickiewicza ktoś bez" głowy i wyobraźni" obsadził trawą zasłaniającą oświetlenie. Prąd to czerpie, ale nikomu nie przeszkad <czytaj dalej>

Nic nie zrobią, tylko gadają i szukają nowych miejsc dla"swoich". Zamiast kupować nowe, niesprawdzone cuda na torach powinno kupować si <czytaj dalej>

Księżna pani sama nie zadzwoni do straży? Potrzebuje urzędnika. <czytaj dalej>