Hanna Kaup BLOG

A może się uda

13X2020.



Na przekór dacie i całej niepokojącej sytuacji, związanej z rosnącą liczbą potwierdzonych zakażeń (znów przekroczyliśmy 5 tys.), dziś mam dobrą wiadomość. Może ktoś uzna ją za niewiele znaczący drobiazg, ale dla mnie i nie tylko dla mnie jest to ważne.

Prace adaptacyjne starego szpitala oraz budowa nowych obiektów, które w całości stworzą Centrum Edukacji i Biznesu, posuwają się, choć już w tym roku mieli tam rozpocząć naukę uczniowie. Duże rzeczy widać od razu, więc każdy, kto jedzie ul. Warszawską, zauważy, że powstała cała nowa część, która wypełniła lukę i zasłoniła wnętrze terenu dawnego szpitala. Gdyby ktoś chciał wiedzieć, co się tam dzieje, musi szukać jakiejś szpary w osłonach, ale i tak nie dowie się, na jakim etapie jest całość inwestycji i co naprawdę robią tam budowlańcy. Chyba że przypadkiem podsłucha ich rozmowę przy położonym niedaleko markecie.

I po takiej „podsłuchanej” rozmowie zadzwonił do mnie czytelnik, który przekazał ubolewanie pracowników nad niegospodarnością miasta, któremu nie zależy na tym, by całkiem dobre dachówki karpiówki czy blachę, którymi wyłożono część budynku remontowaną w okresie najbliższym likwidacji szpitala, wykorzystać gdzie indziej.

Zgłębiłam nieco temat i mogę powiedzieć, że dobrze się narzeka – choć jest w tym narzekaniu sporo racji – ale nie wyobrażam sobie, by ci panowie – dachówka po dachówce – rozkładali całość i bezpiecznie znosili na dół czy zwozili jakimś systemem np. taśmociągu. Oczywiście, można byłoby jakoś zagospodarować wspomniane dachówki, ale podejrzewam, że nie ujęto bezpiecznego rozbioru w obowiązkach wykonawcy.

Poza tym, pozostawienie dachówki – jak radzili budowlańcy – nie jest wyjściem, bo jednak za całość bierze odpowiedzialność projektant, który decyduje, czy coś się nadaje do dalszego użytku czy nie. I gdyby jednak się nie nadawało, nikt mu nie odbierze całości i nie dopuści do użytku.

A teraz wreszcie ta dobra wiadomość. Na ścianach starego budynku wciąż jeszcze znajdują się elementy, które mają sporo lat i dobrze by było je zachować. Dlatego, w sprawie tablic z numerami ulicy rozmawiałam z dyr. Muzeum Lubuskiego im. J. Dekerta w Gorzowie Ewą Pawlak. Poprosiłam, by w imieniu instytucji, którą kieruje, spowodowała, bezpieczne ich zdjęcie. Dyr. Pawlak obiecała, że skontaktuje się w tej sprawie z miejskim konserwatorem zabytków. Dziś przysłała wiadomość: „Na prośbę muzeum wykonawca remontu dawnego szpitala przy ul. Warszawskiej zabezpieczył tabliczki. Odbierzemy je przy najbliższej okazji.”

Być może nie jest to sensacja, być może tabliczki nie mają największej muzealnej wartości, ale z pewnością stanowią element ważny dla całej historii budynku mieszczącego się przy ul. Warszawskiej 52,54,56,58.

Hanna Kaup

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>