Gontowiec Podróżny BLOG

5 lipca. Pogoda się popsuła. Deszcz przyszedł przedwczoraj i nie chce nas opuścić. Na szczęście dogonił nas już po tym, jak w miejscu pierwszego noclegu (Sjöboholms Sätesgård) zdążyliśmy przedłużyć naszego Fredka o namiot mocowany do klapy bagażnika. Nawet grzmiało w oddali. My już wtedy spokojnie konsumowaliśmy kolację przy rozstawionym w namiociku stole. Solidnie padało przez całą noc, rano też nie chciało przestać, więc wczorajsze poranne pakowanie było sztuką samą w sobie. Daliśmy radę. Tym razem jest nas czworo, więc we wnętrzu samochodu trudniej się zmieścić. W autku śpią trzy panie M, reprezentujące trzy pokolenia rodziny - w kolejności od najmłodszej: Marcelina, Magdalena i Maria. Bodek wylądował na materacu we wspomnianym wyżej namiocie i bardzo to sobie chwali.


Program wczorajszego dnia raczej na luzie: zwiedzanie w przerwach pomiędzy kolejnymi opadami. Na pierwszy ogień poszło Laholm – położone nad rzeką Lagan najmniejsze i najstarsze miasto w regionie Halland. Już w VIII w. była tu osada i targ. Prawa miejskie uzyskało Laholm w XIII w. W pobliżu zbudowanej w 1932 r. elektrowni zachowały się ruiny Lagaholm – średniowiecznego duńskiego zamku obronnego, którego zadaniem była kontrola ruchu drogowego przez rzekę. Kiedy po 1645 r. Hallandia (Zachodnie Wybrzeże) przeszła w ręce Szwedów, zamek stracił na znaczeniu i został rozebrany.

Do elektrowni oczywiście zjechaliśmy (taki rodzinny bzik realizowany zawsze, ilekroć mamy jakąś po drodze). Statkraft jest 18 z kolei i ostatnią już na rzece Lagan elektrownią. Można ją zwiedzać, jednak w 2023 r. jest wyłączona z ruchu turystycznego. Za to okolica idealnie nadaje się na przerwę w podróży, są tam nawet stoły piknikowe. Chociaż sami nie piknikowaliśmy, to Marcelina miała uciechę, puszczając kaczki na wodę. Gumowe. I gumowe rybki. Wszystko na specjalnym torze wyścigowym, w którym przepływ wody można regulować za pomocą zastawek. Dobra zabawa nawet dla dorosłego.

Zatrzymaliśmy się też w niezwykle wietrznej stolicy Hallandii, w Halmstad. Miasto założono w XIV w. i niegdyś było bardzo ważnym miejscem spotkań władców i delegatów trzech północnych królestw. Do 1645 r. w granicach Danii. Spore wrażenie robi renesansowy zamek zbudowany nad brzegiem rzeki Nissan (można wejść tylko na dziedziniec i do dawnych ogrodów zamkowych).

Trochę wcześniej i nieco później pogoda nie zachęcała do spacerów, nie przeszkadzało nam to jednak w zachwytach nad otaczającymi nas krajobrazami, zwłaszcza kiedy zjechaliśmy z główniejszych tras na te boczne, pokryte charakterystycznym czerwonym asfaltem. Do miejsca kolejnego noclegu jechaliśmy w żółwim tempie, podziwiając urocze domki malowane na czerwono, biało, żółto, zielono i niebiesko, niektóre z werandami, inne bez. Soczyście zielone lasy, a w nich dużo miłych naszym sercom brzózek, ogromną ilość różnej wielkości kamieni poutykanych we wzgórza niczym rodzynki w ciasto, jeziora, jeziorka, jezioreczka.

Gdzieś po drodze mignęła nam plantacja truskawek, przy której parkowało co najmniej kilkanaście samochodów. Pomimo deszczu, pomiędzy krzaczkami uwijali się dorośli i dzieci z wiaderkami w dłoniach. Z ogromnego banneru wywnioskowałam, że właściciel plantacji umożliwił chętnym wyzbieranie reszty owoców, bo i tak się już zmarnują. Ale największą zabawę mieliśmy, fotografując niewielkie, najwyraźniej prywatne znaki drogowe. Cuda można na nich zobaczyć: na przykład trzy koty, dziecko ze ślimakiem-zabawką na sznurku, gromadkę kur, kaczek, koni i krów albo kolejne dziecko, tym razem na rowerze. Wszystkie opatrzone są odpowiednim tekstem, proszącym o zachowanie ostrożności. Słodkie to. U nas pewnie niedozwolone, ponieważ w pasie drogowym mogą stać tylko urzędowe znaki.

Na drugi szwedzki nocleg dojechaliśmy do miejscowości Sjötofta. Urzekła nas, a domki natychmiast skojarzyły się z „Anią z Zielonego Wzgórza” (wiem że akcja „Ani” działa się tysiące kilometrów stąd, skojarzenia jednak funkcjonują niezależnie od naszej woli i wiedzy). W pobliżu tej wsi mieliśmy zaklepany wcześniej przez córkę mikro-domeczek jak z bajki. Malutki, ale wszystko w nim było. Na dodatek fajne widoki i biegające na wyścigi zające. W przerwach między deszczami zdołaliśmy wysuszyć namiot (kolejne dwa noclegi również w domeczku, tylko daleko dalej na północ).

Pospacerowaliśmy też po okolicy, a spacer z wnuczką to przecież najlepszy czas na sprzedawanie jej wiedzy o świecie:
- Babciu, co to za dziwna roślinka?
- Chrobotek reniferowy.
- Mogę pokazać mamie?
- No jasne.
- Mamusiu zobacz co mam. To chorobek leniwy.

Tekst i foto Maria Gonta

Dodaj komentarz:

Przebudują Ikara

Przetarg na przebudowę ostatniego etapu ulicy Ikara rozstrzygnięty. Kolejna osiedlowa uliczka zostanie w pełni przebudowana. Nowa nawierzchnia ul. Ikara ułatwi codzienne ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Grochówki żadnej tam nie widziałem tylko długa kolejkę po watę cukrową.
Nowy wojewoda nowe porządki.
<czytaj dalej>

Nie ma w Polsce wojska. Piknik 3majowy tylko to dowiódł żadnego czołgu ja płaci grunwaldzkim, bo wszystkie oddaliśmy Ukrainie. 2 taki i 2 Pilice <czytaj dalej>

a w gryfinie była super zabawa <czytaj dalej>

Obchody na "bogato". Już nawet nielegalne, za "tamtej" Polski były z atrakcjami.
Jakieś orkiestry, występy, tance, a tu <czytaj dalej>

Pierwsze zdjęcie od gory:radny Kaczanowski, zobacz, tam jest pomnik Pioniera, nic nie zrobiłeś, aby nie był zaniedbaany. Następna sprawa, ile imp <czytaj dalej>