23 czerwca to w Skandynawii czas palenia ognisk. Tak świętuje się duński Sankthansaften, szwedzki Midsummer, norweski Jonsok (albo Sankthans), fiński Juhannus i estoński Jaanipäev, czyli wigilię św. Jana Chrzciciela. Może po trosze zwyczaj ten nawiązuje do starej jak świat legendy opowiadającej jak to św. Zachariasz po narodzinach małego Janka rozpalił z radości wiele takich ogni i nikomu nie przeszkadza drobny szczegół: urodziny Jana Chrzciciela będą dopiero jutro.
Zanim nadeszła chrystianizacja, podpalaniem uszykowanych wcześniej stosów drewna świętowano czas przesilenia letniego, odstraszając nimi złe moce ponoć szczególnie aktywne w takie właśnie magiczne noce. Na przełomie XIX i XX w. na szczycie tych stosów zaczęły się w Danii pojawiać figurki wiedźm. Ten zwyczaj przywędrował z Niemiec. Mniej więcej w tym samym czasie zapoczątkowano tradycję wygłaszania przemówienia przy ognisku i śpiewania pieśni świętojańskiej (Midsommervisen –https://www.youtube.com/watch?v=gcCKLX3QENc). Utwór powstał w 1885 r., dziś jednak częściej wykonywana jest jego nowsza, popowa wersja (Midsummer Song – https://www.youtube.com/watch?v=LHTdo1Q6eWU). W 2022 r., kiedy organizowano Sankthansaften pierwszy raz po koronawirusowej przerwie, zamiast słomianej czarownicy na szczycie niektórych ognisk umieszczono symboliczną koronę.
Ponieważ w tym roku jest wyjątkowo sucho, nie wszędzie będzie można świętować zgodnie ze starym zwyczajem. W Internecie już ukazała się lista miejsc objętych wykluczeniem, ale niedaleko Hundested jest kilka ogniskowych lokalizacji. Jeżeli uda się nam do którejś dotrzeć, relację pokażemy jutro, a dziś w charakterze zdjęcia dnia idylliczny obrazek z Kikhavn.
Pomimo faktu, że ogniska płoną tu najczęściej przy albo nawet na plażach lub na platformach umieszczonych bezpośrednio na tafli jeziora, jasno wyłuszczono zasady. Ogień wolno palić:
– 30 m od budynków z twardymi dachami,
– 60 m od łatwopalnych upraw polowych,
– 200 m od łatwopalnych dachów (domów krytych strzechą itp.), drzewostanów iglastych, terenów porośniętych wrzosem lub inną roślinnością łatwopalną oraz składowania substancji łatwopalnych lub wybuchowych,
– przy silnym wietrze rozpalanie ognisk jest zabronione, chyba że gmina wyrazi na to zgodę.
Tekst i foto Maria Gonta
Oni tu zostają
„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ...
<czytaj dalej>Pielgrzymki
Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia.
Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ...
<czytaj dalej>200 lat dla pani Zofii
Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ...
<czytaj dalej>Prezydent w ministerstwie
Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
- Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ...
<czytaj dalej>