Gontowiec Podróżny BLOG

30 czerwca. Bodek wrócił wczoraj znad Arresø (największe duńskie jezioro) przed siódmą rano szczęśliwy jak psi ogon. W tym roku nie bardzo miał kiedy powędkować, więc wreszcie ma satysfakcję, a my mieliśmy dobry obiad.

Po pierwszych dwóch prawdziwie letnich tygodniach naszych duńskich wakacji, ten tydzień serwuje nam pogodę w kratkę. Może zapatrzył się na przebój hinduskiego kina „Czasem słońce, czasem deszcz”? Nie jest zimno. Z nieba zwisają frędzle ciężkich chmur, z których od czasu do czasu coś pokropi. Nagle jak królik z kapelusza wyskakuje słońce i zaczyna grzać, grzać, grzać, a potem równie niespodziewanie znika. Chwilami robi się duszno, a powietrze dosłownie można kroić nożem. Prognozy meteorologiczne zmieniają się, jak w kalejdoskopie, ciśnienie atmosferyczne przestępuje z nogi na nogę, nie mogąc się zdecydować: rosnąć? spadać? Moje wewnętrzne ja przy takiej huśtawce każe mi albo ziewać i tęsknym okiem spoglądać na fotel, albo wygania z sekatorem do ogródka, bo rozpiera mnie jakaś dziwna energia.

Z nadmiarem energii najlepiej wybrać się na spacer, więc zapraszam do wspominanego wczoraj przez mnie Kikhavn. To naprawdę nieduża wioseczka. Stałych mieszkańców jest tu chyba z dwudziestu pięciu, ale w tak zwanym sezonie ich liczba wzrasta co najmniej dwustukrotnie. Historia miejscowości sięga XIII wieku. Mieszkańcy utrzymywali się z rybołówstwa i rolnictwa. Trzy wieki później w najstarszych zachowanych księgach wieczystych odnotowano 35 stojących tu domów. W wielkim pożarze w 1795 r. spłonęła połowa z nich.

Niewiele zostało odbudowanych. Część mieszkańców po prostu przeniosła się do Lynæs. Te domy, które się zachowały, tworzą dziś klimat miejscowości (na zdjęciu jedno z bajkowych okienek). Aby jak najdłużej mógł trwać, odwiedzających obowiązuje pozostawienie pojazdów na parkingu przed wioską. Kikhavn zwiedza się na piechotę. Tylko trzy kilometry dzielą wieś od Hundested, a najfajniejsze widoki oferuje żwirowo-gruntowa ścieżka na krawędzi klifu.


A co poza tym? Ano… 44 lata temu przypieczętowaliśmy urzędowo powstanie swoistej spółki o nazwie Go(n)towiec podróżny, tylko wtedy jeszcze nie mieliśmy pojęcia, że kiedyś tak ją nazwiemy.

Tekst i foto Maria Gonta

Dodaj komentarz:

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

Remont schodów

Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń. Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ... <czytaj dalej>

Obchody 900-lecia jubileuszu

W sobotę 11 maja br. w Ośnie Lubuskim odbędą się uroczyste obchody z okazji dziewięćsetlecia ustanowienia biskupstwa lubuskiego. Przygotowania do tej ... <czytaj dalej>

«	marzec 2025					»
P	W	Ś	C	P	S	N
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Ale pitolenie. Ani słowa o kolejce do "znachora" o bólu w krzyżu, o polityce i innych przyjemnościach wątpliwych u będących starymi l <czytaj dalej>

Starość

Widziałem ją wczoraj

Stała u drzwi werandy

Lewa ręką trzymała laskę
prawą chciała nacisnąć <czytaj dalej>

internat wybudowano dzięki pieniądzom przekazanym z rządu pisu warto podkreslić

podobnie jak szkołę muzyczną i plastyczną przy kwar <czytaj dalej>

korolewicz sie znowu udziela na forum.
jak nie zmiana miasta na bez wualkepe
to z tym lotniskiem wyimaginowanym.

komęt natomiast <czytaj dalej>

Wybuduj se pod blokiem a nie w naczynie lotnisko <czytaj dalej>