Gontowiec Podróżny BLOG

Vila Viçosa, druga z marmurowych miejscowości Alentejo, to w dosłownym tłumaczeniu „luksusowa wioska” albo „bujna wioska”. Bujność w nazwie mogła się wziąć od żyzności okolicznych gleb i pięknego ukształtowania terenu, z luksusowością natomiast z pewnością zetkniecie się podczas wizyty w tym miejscu, związanym nierozerwalnie z rodem Bragança, jednym z dwóch najpotężniejszych szlacheckich rodów w Portugalii, z których wywodzili się królowie rządzący tym krajem w latach 1640-1910.

Vila Viçosa bywa nazywana księżniczką Alentejo i często słyszy się, że to wyjątkowy klejnot nie tylko w marmurowej strefie. Nie można się z tym nie zgodzić. Wprawdzie jej początki sięgają czasów Rzymian, po których pojawili się Wizygoci, potem muzułmanie, od 1270 r. chrześcijanie i już w XIV w. zbudowano tu zamek, jednak znaczenie osady wzrosło wtedy, kiedy stała się siedzibą książęcą (1461).

W 1501 r. książę Jaime I Bragança (Jakub I Braganza) rozpoczął budowę pałacu, który dzisiaj znamy jako Paço Ducal. Rozbudowy i przebudowy trwały niemal cały XVI i XVII wiek. Wzorowano go na pałacu Ribeira w Lizbonie, który przez niemal 250 lat był siedzibą portugalskich królów, a po trzęsieniu ziemi (1755) nigdy już nie został odbudowany (na jego miejscu znajduje się dziś główny plac Lizbony – Praça do Comércio – na pamiątkę nieistniejącej rezydencji nazywany popularnie Terreiro do Paço).

110-metrowa fasada książęcego pałacu w Vila Viçosa do dziś budzi zachwyt. Wykonano ją w całości z lokalnego niebieskiego marmuru. W ponad 50 udostępnionych do zwiedzania komnatach funkcjonuje obecnie muzeum. Można w nim obejrzeć kolekcje malarstwa i rzeźby, meble, gobeliny, biżuterię i ceramikę (w tym największy na Półwyspie Iberyjskim prywatny zbiór niebiesko-białej chińskiej porcelany). Jest też kolekcja broni oraz powozów i galowych pojazdów należących kiedyś do królewskiej rodziny.

Na ogromnym dziedzińcu przed pałacem stoi pomnik urodzonego w Vila Viçosa João IV (Jana IV zwanego Szczęśliwym lub Odnowicielem), ósmego księcia Bragança i pierwszego króla z tej dynastii, który w czasie powstania antyhiszpańskiego w 1640 r. został jednogłośnie wyniesiony na tron. Jan IV (1604-1656) był również mecenasem sztuki, sam komponował utwory muzyczne i w czasie swoich rządów zgromadził jedną z największych na świecie bibliotek. Niestety, nie przetrwała trzęsienia ziemi w 1755 r.

Król spogląda ze swego pomnika na Convento e Igreja dos Agostinhos (Klasztor i kościół Augustianów), który powstał w tym miejscu już w 1267 r., a w trakcie budowy pałacu został przebudowany. W barokowym kościele znajduje się grobowiec pierwszego księcia Bragança.
To jeszcze nie wszystko, co warto zobaczyć w Vila Viçosa. Godny uwagi jest średniowieczny zamek z mieszącymi się w nim muzeami Łowiectwa oraz Archeologicznym. Warto odwiedzić pozostałe świątynie (jest ich kilka), Muzeum Sztuki Sakralnej w starym kościele klasztoru Santa Cruz (Świętego Krzyża), Muzeum Rolnictwa i Etnografii na starym dworcu kolejowym, Muzeum Marmuru i Muzeum Cyny poświęcone Apelesowi Caetano Coelho, miejscowemu rzemieślnikowi, który potrafił wytwarzać z niej istne cuda.

Nie można nie wspomnieć urodzonej w Vila Viçosa poetce Florbeli Espanca [Flor Bela d'Alma da Conceição (1894-1930)], która uchodzi za jedną z pierwszych portugalskich feministek oraz o Tapada Real – królewskich terenach łowieckich położonych pomiędzy rzekami Borba i Asseca.

Florbela jako pierwsza dziewczyna ukończyła zarezerwowane wcześniej tylko dla chłopców elitarne liceum w Évorze i również jako pierwsza została przyjęta na prawo. Tapada Real natomiast było niegdyś największym naturalnym, otoczonym murem obszarem w Portugalii. Powstało, kiedy budowano książęcy pałac. Z czasem zostało przekształcone w przestrzeń rekreacyjną. Zajmuje obszar ponad 1500 ha, a na jego terenie, oprócz bogactwa fauny i flory, znajdują się trzy pustelnie i zbudowana w 1540 r. rezydencja.

Vila Viçosa to faktycznie „księżniczka Alentejo” i nie da się jej zaszufladkować. Chociaż w tym przypadku „vila” jest częścią oficjalnej nazwy. Warto wiedzieć, że w Portugalii słowem tym określa się miejscowości o statusie pośrednim pomiędzy wsią a miastem. Jest ich w tym kraju mnóstwo, przez co człowiek (czyli ja) ciągle ma problem z właściwą ich klasyfikacją.

Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

Remont schodów

Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń. Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ... <czytaj dalej>

Obchody 900-lecia jubileuszu

W sobotę 11 maja br. w Ośnie Lubuskim odbędą się uroczyste obchody z okazji dziewięćsetlecia ustanowienia biskupstwa lubuskiego. Przygotowania do tej ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Ale pitolenie. Ani słowa o kolejce do "znachora" o bólu w krzyżu, o polityce i innych przyjemnościach wątpliwych u będących starymi l <czytaj dalej>

Starość

Widziałem ją wczoraj

Stała u drzwi werandy

Lewa ręką trzymała laskę
prawą chciała nacisnąć <czytaj dalej>

internat wybudowano dzięki pieniądzom przekazanym z rządu pisu warto podkreslić

podobnie jak szkołę muzyczną i plastyczną przy kwar <czytaj dalej>

korolewicz sie znowu udziela na forum.
jak nie zmiana miasta na bez wualkepe
to z tym lotniskiem wyimaginowanym.

komęt natomiast <czytaj dalej>

Wybuduj se pod blokiem a nie w naczynie lotnisko <czytaj dalej>