Gontowiec Podróżny BLOG

Nie opuszczamy jeszcze Helsingøru. Dziś zapraszam w miejsce, o którym można wszędzie przeczytać, że jest jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych budynków klasztornych w Europie Północnej. To dawny klasztor karmelitów wraz z wchodzącym w jego skład kościołem Najświętszej Marii Panny (Sct. Mariæ kirke).

Już w 1430 r. karmelici otrzymali od Eryka Pomorskiego pozwolenie na budowę kościoła i klasztoru w tym mieście, niestety, ten pierwszy budynek spłonął 20 lat później. Odbudowa ruszyła dość szybko, a cały stojący do dziś kompleks klasztorny ukończono ok. 1500 r. W jego murach można m.in. oglądać późnośredniowieczne freski datowane na 1520 r.

Karmelici byli zakonem żebraczym, wyrzekali się gromadzenia dochodów i nieruchomości. Ich klasztory powstające w większych duńskich miastach już od XIII w., faktycznie pełniły funkcję przytułków, w których chorzy, biedni, sieroty i osoby starsze mogły otrzymać pomoc oraz opiekę. Nazywano je Domami Ducha Świętego (Helligåndshuse). W każdej takiej placówce była zazwyczaj osoba lub osoby znające się chociaż trochę na leczeniu chorób. Z reguły zajmowały się one wyłącznie mieszkającymi tam mnichami, ale w kilku klasztorach przyjmowano też pacjentów z zewnątrz i do takich należał Karmeliterklosteret w Helsingørze, który już w 1516 r. stał się z nadania Chrystiana II Oldenburga szpitalem dla żeglarzy, głównie cudzoziemskich. Szpital mieścił się w dobudówce zwanej „Karmeliterhuset”, w której obecnie funkcjonuje muzeum miejskie Helsingøru.

Po reformacji i konfiskacie majątków klasztornych (1536) wiele z nich zostało przekształconych w tzw. Szpitale Matki Boskiej (Vor Frue), które stanowiły połączenie domu starców z przytułkiem dla ubogich, chorych i bezdomnych. W 1541 r. tutejszy klasztor karmelitów spotkał ten sam los, jednak tutaj istniała wyraźna linia podziału pomiędzy „szpitalem” (de facto domem spokojnej starości) i przytułkiem. Do tego pierwszego trafiali wyłącznie „porządni ludzie o lepszej pozycji społecznej”, którzy wcześniej sprawowali jakiś urząd lub po prostu mieli szczęście nosić szanowane nazwisko. Co ciekawe, ostatnia lokatorka wyprowadziła się z pokoiku w północnym skrzydle kompleksu poklasztornego dopiero w 1986 r., chociaż formalnie placówka przestała istnieć w 1916 r., kiedy większość mieszkańców przeniesiono do nowego miejskiego domu spokojnej starości.

Klasztor został gruntownie odnowiony w latach 1900-1907. Od 1991 r. część jego zabudowań pełni funkcję budynku administracyjnego luterańskiej diecezji Helsingør, a kolejna część jest udostępniona do zwiedzania. Nam się to jednak nie udało, byliśmy za to we wnętrzu kościoła Mariackiego, wchodzącego w skład czteroskrzydłowego kompleksu klasztornego. Opuszczony po reformacji, służył przez pewien czas za stajnię. Podobno planowano go nawet wyburzyć, ale w związku z faktem, że w mieście było dużo obcokrajowców, Fryderyk II ofiarował go niemiecko-holenderskiej gminie wyznaniowej. Kościół Najświętszej Marii Panny nazywano wtedy kościołem niemieckim i aż do 1851 r. wszystkie nabożeństwa odbywały się w tym języku.

Podobnie jak klasztor, świątynia została gruntownie odrestaurowana w latach 1900-1907. Dziś można w niej podziwiać wiele oryginalnych fresków, organy, których obudowa pochodzi z lat 1662-63, ambonę z 1597 r. autorstwa Tyge Snedkera, siedemnastowieczny ołtarz i w ogóle mnóstwo pięknej snycerki. Pod chórem umieszczono tablicę upamiętniającą Diderika Buxtehude, który w latach 1660-1668 pełnił tutaj funkcję organisty. Spieszę wyjaśnić, że jest on znany jako jeden z najwybitniejszych duńskich kompozytorów. Nazwisko wprawdzie wskazuje, że jego rodzinne korzenie wywodzą się z innego kraju, ale sam Diderik czuł się Duczykiem i posługiwał głównie tym niełatwym językiem. Do jego wielbicieli należeli Johann Sebastian Bach i Georg Friedrich Händel, czerpiąc niejednokrotnie inspirację z utworów Buxtehuda.

Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Przebudują Ikara

Przetarg na przebudowę ostatniego etapu ulicy Ikara rozstrzygnięty. Kolejna osiedlowa uliczka zostanie w pełni przebudowana. Nowa nawierzchnia ul. Ikara ułatwi codzienne ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Grochówki żadnej tam nie widziałem tylko długa kolejkę po watę cukrową.
Nowy wojewoda nowe porządki.
<czytaj dalej>

Nie ma w Polsce wojska. Piknik 3majowy tylko to dowiódł żadnego czołgu ja płaci grunwaldzkim, bo wszystkie oddaliśmy Ukrainie. 2 taki i 2 Pilice <czytaj dalej>

a w gryfinie była super zabawa <czytaj dalej>

Obchody na "bogato". Już nawet nielegalne, za "tamtej" Polski były z atrakcjami.
Jakieś orkiestry, występy, tance, a tu <czytaj dalej>

Pierwsze zdjęcie od gory:radny Kaczanowski, zobacz, tam jest pomnik Pioniera, nic nie zrobiłeś, aby nie był zaniedbaany. Następna sprawa, ile imp <czytaj dalej>