Gontowiec Podróżny BLOG

Wybierając się do Portugalii, wiedzieliśmy już, że zmieniły się tam przepisy dotyczące spania na dziko. Straszono solidnymi karami za ich nieprzestrzeganie, dlatego zawsze szukaliśmy miejsc na spokojnych i w miarę możliwości bezpłatnych parkingach, które oznaczone były jako day&night. Noclegi na campingach także braliśmy pod uwagę, ale planowaliśmy unikać ich tak długo, jak się da. No i udało się w 100 proc., bo podczas dwumiesięcznej podróży nie skorzystaliśmy z nich ani razu. Okazało się, że wiele mniejszych portugalskich miasteczek i wiosek (zwłaszcza tych oddalonych od wybrzeża) zaczęło budować na swych obrzeżach specjalne „strefy kamperowania” z kilkoma/kilkunastoma miejscami parkingowymi, dostępem do wody i toalety, z pojemnikami na śmieci, a czasami ze strefą zrzutu nieczystości i szarej wody. Niektóre z nich potrzebowały jeszcze ostatecznych szlifów, ale w końcu byliśmy tam przed sezonem, więc grzechem byłoby narzekać.

Na pierwszy portugalski nocleg zatrzymaliśmy się w Estoi, 10 km od stolicy Algarve – Faro i 15 km od najbliższej plaży nad Atlantykiem. Jak zwykle, nie mam pojęcia, czy to miasto, czy wieś, bo w Portugalii jest to naprawdę trudne do rozróżnienia, dlatego postanowiłam nazywać Estoi miasteczkiem. Przygotowano w nim spory parking oznaczony piktogramem kampera, który zapewne był wcześniej boiskiem (pozostały jeszcze bramki). Późnym popołudniem pojawiła się rodzinka ćwicząca strzały do bramki, a chwilę po nich na placu rozpoczęły się treningi zaprzęgów ciągniętych przez konie i przez muły. Było na co popatrzeć.

Parking sąsiadował z cmentarzem, na którym udostępniono toalety z umywalkami, jedynie za nabranie wody do większych pojemników należało uiścić drobną opłatę, przypominam jednak, że niemal każde miasteczko posiada ogólnodostępne fontanny z wodą pitną (często z kranikiem). Stare nekropolie zawsze nas interesowały, rankiem więc odwiedziliśmy i tę.

Portugalskie cmentarze różnią się nieco od naszych. Po pierwsze znacznie tu więcej kolumbariów, a po drugie – na zwykłych nagrobkach nie stoją znicze, tylko ciasno poutykane kamienne tabliczki. Część z nich upamiętnia innych bliskich, zmarłych już i pochowanych gdzie indziej, część to dowody pamięci wyrażone fragmentami poezji, piosenek czy religijnych cytatów. Wyróżniał się pośród innych pomnik Emiliano da Costy (1884-1968) – mieszkającego przez wiele lat w Estoi lekarza i poety, autora epopei o Algarve zatytułowanej „Rosairinha”. W miejscowym muzeum znajduje się poświęcona da Coście wystawa zatytułowana "Emiliano da Costa: poeta światła i koloru".

Do zwiedzania ciekawostek Estoi jednak nie mieliśmy szczęścia. Doczytaliśmy, że miasteczko szczyci się jednym z najwspanialszych neorokokowych pałaców w Algarve (Palácio de Estoi), bardzo ciekawymi ogrodami pałacowymi, interesującym kościołem Igreja Martiz de Estoi i rzymskimi ruinami (Romanas Ruinas Milreu). Niestety, byliśmy tam w poniedziałek, a ruiny w poniedziałki zamknięte, z powodu prywatnej uroczystości pałac można było zwiedzać dopiero od 14:00, do ogrodów nijak nie mogliśmy się dostać, w dodatku kościół miał troje drzwi bez klamek, więc nawet zajrzeć przez dziurkę od klucza się nie dało. Szkoda, bo do jego ciekawostek należą ołtarze zbudowane z drewna pochodzącego ze statków, a jeden jest dodatkowo ozdobiony narzędziami rolniczymi. Co do pałacu, to widzieliśmy tylko jego mało reprezentacyjny fragment i to od tyłu, podczas gdy wszystkie jego wspaniałości widoczne są od strony ogrodów. Wiemy, że jego budowę zlecił Fidalgo da Costa, który zbił majątek na handlu z Ameryką i postanowił sobie, że jego posiadłość przyćmi wszystkie inne stojące w okolicach Faro. I podobno przyćmiła.

Cóż było robić. Powałęsaliśmy się po uliczkach i możemy potwierdzić, że atmosfera w miasteczku senna, wszędzie bardzo dużo jaskółek (pod każdym balkonem przyklejone kilka/kilkanaście gniazd) i najwyraźniej szykowało się tam jakieś wydarzenie, bowiem przy wielu posesjach siedziały zabawne manekiny, wszystkie domy wzdłuż ulicy prowadzącej od głównego kościoła do małej kaplicy Matki Boskiej (Ermida de Nossa Senhora do Pé da Cruz) przystrojono liśćmi palmy, a przed samym kościółkiem wystawiono udekorowaną pietę.

Dopiero teraz, spisując wspomnienia, doczytałam, że to były przygotowania do Festa da Pinha, dorocznego święta sosny obchodzonego drugiego i trzeciego maja. Jego tradycja sięga co najmniej dwóch stuleci, ale legenda mówi o poganiaczach mułów, zwanych tutaj almokreves, którzy trudnili się przewozem towarów. Ponieważ było to zajęcie niebezpieczne (napady rabusiów i wilków), przed wyruszeniem w drogę modlili się do Matki Bożej, a po szczęśliwym powrocie wspólnie ucztowali.

Współczesna impreza sprowadza się do uroczystej parady ubranych w tradycyjne stroje jeźdźców na koniach i ozdobionych kwiatami wozów ciągniętych przez muły (to dlatego wieczorem mogliśmy podziwiać treningi zaprzęgów). W kolumnie jadą też kolorowo udekorowane traktory i samochody. Wszyscy udają się do nieodległego Ludo, gdzie ucztują i bawią się przy muzyce, a wieczorem wracają w blasku pochodni pod kościółek, przy którym była wystawiona pieta. Nazwa święta nawiązuje do sosen, wśród których przemieszczali się dawni almokreves.

Maria Gonta
Foto Gontowiec Podróżny


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

Remont schodów

Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń. Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ... <czytaj dalej>

Obchody 900-lecia jubileuszu

W sobotę 11 maja br. w Ośnie Lubuskim odbędą się uroczyste obchody z okazji dziewięćsetlecia ustanowienia biskupstwa lubuskiego. Przygotowania do tej ... <czytaj dalej>

«	październik 2022					»
P	W	Ś	C	P	S	N
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Ale pitolenie. Ani słowa o kolejce do "znachora" o bólu w krzyżu, o polityce i innych przyjemnościach wątpliwych u będących starymi l <czytaj dalej>

It May Happen To Obtain Personal Loans For Along With Bad Credit?

신불자대출 <czytaj dalej>

Starość

Widziałem ją wczoraj

Stała u drzwi werandy

Lewa ręką trzymała laskę
prawą chciała nacisnąć <czytaj dalej>

internat wybudowano dzięki pieniądzom przekazanym z rządu pisu warto podkreslić

podobnie jak szkołę muzyczną i plastyczną przy kwar <czytaj dalej>

przypominam że bolek miał koszulke z napisem "demokracja" i udzielał z nią wywiadów w "miami" za setki tysięcy zł pensji.<czytaj dalej>