Gontowiec Podróżny BLOG

11 maja. Po przygodach dnia poprzedniego spaliśmy jak dzieci. Obudziliśmy się dość późno, więc zdecydowaliśmy poczekać z wyjazdem do 10:30, bo od tej godziny można zwiedzać zamek, kuszący nas przez całą noc pięknym oświetleniem (na zdjęciu).



Bilety również były w zachęcającej cenie (seniorskie po 0,85 euro). Warownia w swoim obecnym kształcie powstała ok. 1200 r. Wcześniej istniała tu strażnica muzułmańska, a jeszcze wcześniej rzymska. Celom militarnym służył zamek przynajmniej do bitwy pod Aljubarottą, która w 1385 r. zadecydowała o niepodległości Portugalii. Kastylijski król Jan I (Juan I de Castela), po ślubie z portugalską księżniczką rościł sobie prawa tronu. Kiedy najechał kraj swojej małżonki, spotkał się z oporem Portugalczyków. Jan I Wielki (João I de Portugal) właśnie w Porto de Mós założył bazę swoich wojsk, a po zwycięstwie podarował zamek swemu naczelnemu dowódcy Nuno Alvarezowi Pereirze. W kolejnych wiekach zamek wielokrotnie przebudowywano. W 1755 r. zrujnowało go trzęsienie ziemi. Kiedy w 1910 r. został uznany zabytkiem narodowym, ruszyła odbudowa. Ostatnie prace restauracyjne skończyły się dopiero przed kilku laty. Jesteśmy pod wrażeniem i nie omieszkaliśmy wspomnieć o tym w księdze gości.

Ciekawostką wiążącą Porto de Mós z miejscem, w którym ocean pokazywał Bodkowi, kto tu rządzi, jest wymieniany jako burmistrz miasteczka rycerz Fuas Roupinho, ten sam, który w podzięce za uratowanie życia wystawił w 1182 r. kapliczkę na szczycie klifu w Nazaré. Ponieważ z reguły budzę się wcześniej od małżonka, przed wyprawą do zamku zdążyłam pozwiedzać samą miejscowość. Udostępniony do nocowania parking położony jest obok ciekawie zaprojektowanej strefy rekreacyjnej. Stamtąd niedaleko już do XVII w. kościoła (Igreja de San Pedro), przed którym ustawiono sugestywny pomnik, przedstawiający objawienie fatimskie. Klęczące przy samym krawężniku ulicy dzieci wyglądają jak żywe.

Z Porto de Mós udaliśmy się do Batalhy, której nazwa nawiązuje do wspominanej już przeze mnie bitwy pod Aljubarottą. „Bitwa” to po portugalsku „batalha”, a Jan I Wieki, w przypadku wygranej zobowiązał się ufundować klasztor. Zrobił to. Klasztor stanął dosłownie kilka kilometrów od miejsca sławnej potyczki, a my po drodze, całkiem przez przypadek, też je odwiedziliśmy. Zaintrygował nas kościółek z wieżą o kształcie kojarzącym się raczej z zamkiem niż świątynią (niska, szeroka, ozdobiona krenelażem). Kiedy się zatrzymaliśmy, okazało się, że to właśnie tutaj działa się wielka portugalska historia.

Wpisany na listę UNESCO Mosteiro de Santa Maria da Vitòria, czyli klasztor Najświętszej Marii Panny, uważany jest za jeden z najpiękniejszych portugalskich zabytków. Budowano go w latach 1387-1517 i właściwie do tej pory nie ukończono, o czym świadczą As Capelas Imperfeitas, czyli Niedokończone Kaplice. Przebogate zdobienia i błękitne niebo zamiast dachu, robią niesamowite wrażenie. Weszliśmy tutaj z głupia frant, bez biletów, bo nikt nas nawet o nie nie zapytał. Wejściówki (seniorskie po 3 euro) nabyliśmy dopiero po okrążeniu całej, niemałej przecież budowli.

Klasztor jest zachwycającą mieszanką stylów: od gotyku promienistego, przez styl Flamoyant po manueliński. Śmiało też można go nazwać królewskim panteonem, gdyż znajdują się w nim grobowce portugalskich władców. W Kaplicy Fundatora (Capela do Fundador) spoczywa sam Jan I Wielki wraz z małżonką Filipą (przedstawiona na sarkofagu królewska para trzyma się za ręce) oraz pięcioro ich dzieci, w tym słynny Henryk Żeglarz. Nam jednak zawsze będzie się Batalha kojarzyła z manuelińską oprawą okienną, wprawioną w ścianę ratusza w wielkopolskim Obrzycku, która właśnie stąd ma pochodzić. No i jeszcze z sympatycznym Portugalczykiem, sprawdzającym bilety przy jednym z klasztornych wejść. Zapytał nas, w jakim języku do nas mówić, po czym, nie czekając na odpowiedź, odezwał się najczystszą polszczyzną „Dzień dobry, Ja nie umiem mówić po polsku. To trudny język”, a później wytłumaczył już po angielsku kierunek zwiedzania.

Mieliśmy dzień zabytków z listy UNESCO, bo z Batalhy ruszyliśmy do Tomaru, głównego ośrodka portugalskich templariuszy. Za założyciela miasta uważa się Gualdima Paisa, pierwszego mistrza zakonu templariuszy w Portugalii, który zbudował tu zamek (po imponujących ruinach można spacerować bezpłatnie). Kiedy w XIV w. zakon został skasowany, templariusze w Tomarze nadal czuli się bezpiecznie, a nawet odnowili działalność jako Zakon Rycerzy Chrystusa. Tomar jest wyjątkowy. Uchodziliśmy nogi po jego zakamarkach (bilet seniorski 3 euro), ale było warto. Nawet pomimo trwającego remontu, przez który nie wszędzie można było wejść ani podziwiać zasłoniętej płachtami bryły zewnętrznej konwentu. Zamiast najsłynniejszego i najpiękniejszego manuelińskiego okna widzieliśmy tylko namalowaną na osłaniającej je płachcie kopię wizerunku, ale dobre i to. Z murów klasztoru wychodziliśmy jako jedni z ostatnich. Drzwi zamykano tuż za naszymi piętami.

Jakoś tak szybko zrobiło się późno i trzeba było zacząć szukać miejsca na nocleg. Ostatecznie wylądowaliśmy w niewielkim Graça, gdzie jeszcze trwa budowa parkingu dla kamperów, ale stanowiska już są. Obok jest niewielka strefa rekreacyjna i cisza, po prostu cisza.

Tekst i foto Maria Gonta

Dodaj komentarz:

Przebudują Ikara

Przetarg na przebudowę ostatniego etapu ulicy Ikara rozstrzygnięty. Kolejna osiedlowa uliczka zostanie w pełni przebudowana. Nowa nawierzchnia ul. Ikara ułatwi codzienne ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Grochówki żadnej tam nie widziałem tylko długa kolejkę po watę cukrową.
Nowy wojewoda nowe porządki.
<czytaj dalej>

Nie ma w Polsce wojska. Piknik 3majowy tylko to dowiódł żadnego czołgu ja płaci grunwaldzkim, bo wszystkie oddaliśmy Ukrainie. 2 taki i 2 Pilice <czytaj dalej>

a w gryfinie była super zabawa <czytaj dalej>

Obchody na "bogato". Już nawet nielegalne, za "tamtej" Polski były z atrakcjami.
Jakieś orkiestry, występy, tance, a tu <czytaj dalej>

Pierwsze zdjęcie od gory:radny Kaczanowski, zobacz, tam jest pomnik Pioniera, nic nie zrobiłeś, aby nie był zaniedbaany. Następna sprawa, ile imp <czytaj dalej>