18 maja przypadają bardzo oryginalne święta. Są łatwe w celebracji i nietrudno je połączyć.

W Światowy Dzień Pieczenia fetujemy wszystkie ciasta, ciastka, ciasteczka, chleby, bułki, rogaliki (na zdjęciu „dochodzące” w piekarniku rogale z białym makiem), ale też przepyszne pieczone warzywa do bezpośredniego spożycia lub do dalszej przeróbki (w warzywnych pastach, czy zupie) oraz mięsiwa. („Pieczeń wołowa szlachcica chowa i dla każdego zdrowa”).

Drugie dzisiejsze święto – Dzień bez Brudnych Naczyń – jest naturalną kontynuacją pierwszego.
O nieumytych naczyniach i ich zmywaniu trudno znaleźć jakiekolwiek porzekadło, ale już o pieczeniu (zwłaszcza mięsiw wszelakich) coś tam w zbiorze przysłów figuruje:
„Któż pieczenia piecze, żeby mu się co zjeść nie dostało, a przynamniej tłustości na chleb?”,
„Któżby takim był głupim, obracając pieczenia, żeby mu jej się też co nie miało okroić?”,
„Cudzą pieczeń obraca, a o swojej myśli”,
„Jak ci dam pieczeni, to wylecisz do sieni”.

O człowieku nieposiadającym własnego zdania, niezdatnym do niczego mawiało się kiedyś, że jest „ani pieczony, ani warzony”, natomiast o wyręczaniu się innymi, że „piecze się pieczeń na cudzym palcu”.

O wypiekach bezmięsnych:
„Woda wre, kura pre, a dziada z mąką nie widać” – przysłowie używane kiedy się woda na kawę/herbatę gotuje, a ciasto nawet nie zagniecione.

O cieście, jednak zupełnie bez związku z pieczeniem: „Miłość jak ciasto na drożdżach rośnie”, a o czymś, co dłuży się niemiłosiernie - „ciągnie się jak ciasto”. W związku z tym ostatnim stwierdzeniem, wpis dzisiaj króciutki. Dołączam życzenia smacznego świętowania i szybkiego uporania się z późniejszym zmywaniem.

Tekst i foto Maria Gonta