3 kwietnia. Kiedy połowę kraju opanowały wczoraj śnieżyce, u nas było bezwstydnie słonecznie. Wprawdzie lodowate wietrzysko skutecznie uprzykrzało wędrówki po wolnych przestrzeniach (żałowałam, że nie zabrałam czapki), jednak w bardziej zacisznych miejscach osłonecznione barwy stawały się tak niewiarygodnie intensywne, że wydawały się wręcz kiczowate. Małe jeziorko z parku przypałacowego w Sosnach zaczarowało nas zielonością.

Śnieżna pogoda kwietniowa nie jest przysłowiom obca: „Śnieg w kwietniu goi rolę, hamuje niedolę”. Jest w tym głęboki sens. Od lutego nie spadła u nas ani kropla deszczu, a i śniegu wcześniej niewiele było. Wczoraj obserwowaliśmy tumany pyłu unoszące się nad wysuszonymi polami, wyglądały jak burza piaskowa. Żurawie niknęły w nich całkowicie. Nie napawa to optymizmem.

W dzisiejszym kalendarzu świąt nietypowych figuruje Międzynarodowy Dzień Dobrych Uczynków. Chyba bardzo je lubimy, bowiem w maju, dokładnie 19.05, będziemy świętować ponownie, tym razem w wymiarze krajowym. Analizując historię święta, można stwierdzić, że to międzynarodowe wypączkowało z naszego, wymyślonego dwa lata wcześniej Dnia Dobrych Uczynków.

Natomiast dlaczego akurat dzisiaj mamy obchodzić Dzień Tęczy, nie udało mi się dociec. To jedno z najpiękniejszych zjawisk natury jest o tej porze roku zjawiskiem dość rzadkim. Nawet przysłowia o niej znalazłam tylko dwa: „Tęczo, tęczo, nie pij wody, bo narobisz ludziom szkody” i irlandzkie mówiące, że znalezienie garnka złota jest tak samo prawdopodobne, jak znalezienie końca tęczy.

Z ciekawostek: 3.04.2009 wprowadzono zakaz sprzedaży termometrów rtęciowych. Pamiętam z dzieciństwa śliczne srebrne kuleczki z rozbitego termometru, którymi (niepomna na przestrogi rodziców) bawiłam się, łącząc w większe metaliczne plamy i było to na długo przed tym, zanim powstał „Terminator 2”. Tymczasem jest to substancja bardzo niebezpieczna z uwagi na łatwość parowania oraz na fakt, że raz wchłonięta przez organizm, nigdy już go nie opuści, a osadzając się w jego organach, może je poważnie uszkodzić, doprowadzając nawet do śmierci. Może zatruć mózg, nerwy, powodować bóle głowy i zaburzać widzenie... Jeżeli bezmyślnie trafi na śmietnik, przekształci się w toksyczną metylortęć i bardzo łatwo przeniknie do wody, a dalej nie trzeba już chyba wyjaśniać.

Tekst i foto Hanna Kaup