Trzech przyjaciół śladami II wojennej historii

To nie był zwykły wyjazd, jakich wiele na przestrzeni lat. To nie była ekipa, która pojechała się tylko zabawić i odpocząć w północnej Francji. To nie był jeden z wielu wypadów po kraju w poszukiwaniu historii, urzekającej przyrody i klimatycznych miejsc. To było coś więcej....

Jest takie powiedzenie, że jak się czegoś bardzo pragnie, to bez względu na przeszkody to się osiągnie, bez względu na to, czy to jest marzenie, kariera czy inne sprawy dla każdego z nas rozumiane jako ważne.

Wyjazd trzech przyjaciół o rożnych zawodach, planach urlopowych czy możliwościach finansowych nie należał do łatwych.


Mimo wszystkich przeciwności losu, po paru latach od podjęcia decyzji, że jedziemy na Normandię, początkowo we dwójkę, czyli Piotr Maciejewski i Mariusz Wojtasik. W ostatnim roku dołączył Zbigniew Baldy. Udało się w 2015 w czerwcu, czyli w miesiącu inwazji, zrealizować marzenie zwiedzenia fortyfikacji oraz północnej Francji.

Proszę sobie wyobrazić wyjazd trzech mężczyzn z bagażami i trzema składanymi siedzeniami w średniej wielkości osobówce. Nie było komfortowo, ale daliśmy radę. 3000 km - tyle wyniosła nasza trasa w dwie strony. Gorzów Wlkp. - Calais - Normandia Pointe du Hoc.

Jestem zdania - jak i reszta kolegów - że każdy, kogo stać na taki wyjazd, powinien tego spróbować, bowiem zrealizowane marzenia procentują, dają radość i motywację do dalszych wyjazdów...

A teraz parę słów o tym, co zastaliśmy na miejscu.
Życzliwość, szacunek, zrozumienie. Te słowa opisują w pełni gościnę i ustosunkowanie się lokalnej ludności do nas, turystów z Polski (a nie nielegalnych imigrantów), którzy przejechali wiele kilometrów, aby docenić, rozpowszechnić i zweryfikować ich historie, doświadczenia, klimat i pejzaż, który nota bene był niepowtarzalny od Calais po klify Normandii oraz plaży Omaha, która wchłonęła daninę krwi, też polskiej.

Na plaży Omaha jest pomnik upamiętniający tamte wydarzenia z 6 czerwca 1944 roku. I jakie flagi tam spotkamy? Tylko sześć: francuska, USA, Wielkiej Brytanii, kanadyjska, niemiecka i polska. To o czymś świadczy. Jeszcze dobitniej świadczył prosty, ale szczery gest żony żołnierza amerykańskiego - Rangera - w świętym miejscu dla USA, na Pointe du hoc, nieopodal plaży Omaha. Gest był szczery i zaskoczył Zbigniewa Baldy (miał na sobie typowe umundurowanie Wojska Polskiego Wz. 93) oraz Mariusza Wojtasika (miał na sobie część umundurowania USA).

Dystyngowana wdowa Rangersa z Pointe du Hoc, kobieta w podeszłym wieku, uścisnęła im ręce mówiąc: "Thank you for your service". Chyba do końca niewiedząca, za co nam dziękuje, zapewne za pamięć, a nie za udział. Z szacunkiem odnieśliśmy się do jej słów, życząc jej miłego dnia oraz wyrażając swoją wdzięczność, że pamiętała o tych, którzy zapłacili największą cenę na tej wojnie. Było to nietypowe spotkanie i bardzo wzruszające. Nikt z nas się tego nie spodziewał.

A teraz kilka luźniejszych wakacyjnych wrażeń.
Kąpaliśmy się w Atlantyku, ale nie w Calais tylko w pobliżu Audinghen, gdzie była wielka bateria składająca się z czterech dział, każde kalibru 360 mm. Zwiedzaliśmy wybrzeże w pas de Calais w poszukiwaniu kolejnych fortyfikacji, których jednak nie było. Ciągle mieliśmy mało zwiedzania, odkrywania, nawet inwentaryzowania odnalezionych schronów. Do tego dochodziła urzekająca i piękna przyroda, strome klify, dzikość oceanu, przypływy i odpływy.

Roztrzaskane głazy oraz bunkry powalone gniewem oceanu po wielu latach od ich budowy i zakończenia wojny w 1945 roku - te widoki i ten klimat fortyfikacji i przyrody pozostaną na długo w naszej pamięci.

Wyprawa obejmowała dwa weekendy, czyli dziewięć dni. Niby mało, ale naprawdę dużo można zobaczyć, doświadczyć i podzielić się informacjami i doświadczeniami z ludźmi w muzeum i na campingu.

Od lat Zbigniew Baldy i Piotr Maciejewski tworzą stronę internetową poświęconą fortyfikacji i historii wojskowości www.fotomilitaria.eu Znajdziecie tam wiele ciekawych i nigdzie dotąd niepublikowanych zdjęć o tematyce fortecznej.

Piotr Maciejewski
współpraca Zbigniew Baldy i Mariusz Wojtasik
oprac. redakcja

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

Remont schodów

Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń. Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ... <czytaj dalej>

Obchody 900-lecia jubileuszu

W sobotę 11 maja br. w Ośnie Lubuskim odbędą się uroczyste obchody z okazji dziewięćsetlecia ustanowienia biskupstwa lubuskiego. Przygotowania do tej ... <czytaj dalej>

«	czerwiec 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Ale pitolenie. Ani słowa o kolejce do "znachora" o bólu w krzyżu, o polityce i innych przyjemnościach wątpliwych u będących starymi l <czytaj dalej>

Starość

Widziałem ją wczoraj

Stała u drzwi werandy

Lewa ręką trzymała laskę
prawą chciała nacisnąć <czytaj dalej>

internat wybudowano dzięki pieniądzom przekazanym z rządu pisu warto podkreslić

podobnie jak szkołę muzyczną i plastyczną przy kwar <czytaj dalej>

korolewicz sie znowu udziela na forum.
jak nie zmiana miasta na bez wualkepe
to z tym lotniskiem wyimaginowanym.

komęt natomiast <czytaj dalej>

Wybuduj se pod blokiem a nie w naczynie lotnisko <czytaj dalej>