Kampania wyborcza rozkręca się na dobre. Takiej różnorodności kandydatów nie mieliśmy dawno. Pokazują się komitety znanych i całkiem świeżo utworzonych ugrupowań czy stowarzyszeń i każde z nich liczy na wygraną. No bo przecież inaczej nie zadawałoby sobie tyle wysiłku i nie wkładało sporych pieniędzy w przekonanie do siebie wyborców.

W tym gorącym okresie ci, którzy uważają, że wystarczy przedwyborczy miesiąc, by zyskać swoje, szczególnie wyczuleni są nie tylko na jakiekolwiek komentarze, ale doszukują się w normalnej dziennikarskiej pracy przedwyborczych manipulacji.

W środę odebrałam telefon od kandydata na prezydenta Gorzowa. Był wzburzony – kandydat, nie telefon – że w audycji telewizyjnej skomentowałam jego zainteresowanie mało ważnymi lub odgrzewanymi niczym kotlet sprawami miasta, a nie zadałam sobie cytuję: „odrobiny wysiłku intelektualnego”, by sprawdzić jego program. I na nic zdało się wyjaśnianie, że jego program znam, że śledzę to, co pokazuje nie tylko na portalu społecznościowym, ale i kanale YouTube, że tak usilnie podnoszony przez niego temat oddziału geriatrycznego też nie jest jego autorskim pomysłem, bo już dobre kilka lat temu rozmawiałam o tym z prezesem naszego szpitala Jerzym Ostrouchem. Grzeczny i miły w oficjalnych spotkaniach i swoich nagraniach do obywateli kandydat, tak miły i grzeczny wobec mnie już nie był. Zarzucił, że kładę mu jakieś kłody pod nogi, bo pewnie mam swojego, którego chciałabym wypromować. Żadne moje zdanie nie mogło być dokończone, bo emocje rozmówcy były zbyt duże. Dowiedziałam się również, że to przeze mnie i innych nierzetelnych dziennikarzy, przez takie programy jak „Prosto z miasta” w lokalnej telewizji, w których przekazujemy pół, a nawet ćwierćprawdy, Gorzów jest taki a nie inny, a on z niejednego pieca chleb jadł, jest wrażliwy i ja go obraziłam.

Zarzuty kandydata trwały 13 minut i wyglądały tak, jak przed laty, gdy prowadziłam „Ziemię Gorzowską” i po publikacji jakiegoś niewygodnego felietonu odbierałam telefony z naciskiem na wyjaśnienia, sprostowania czy nawet usunięcia. To był popis swojej ważności z przerzuceniem win całego świata (czytaj kandydata) na mnie.

Jak to mówią, nieszczęścia chodzą parami. Ledwie skończyłam rozmowę z kandydatem, zadzwoniła gorzowianka Urszula Zydorczak (pozwoliła na publikację danych) z prośbą o interwencję w sprawie przyszpitalnych drzew na ul. Walczaka. Przesłała zdjęcia, które chciałam pokazać wiceprezesowi szpitala Robertowi Surowcowi na spotkaniu wyborczym, które akurat było zaplanowane w GOT na 17.00. Zdążyłam jeszcze w sprawie porozmawiać z rzecznikiem prasowym Urzędu Miasta Wiesławem Ciepielą i pojechałam wcześniej, by nie zabierać czasu w trakcie prezentacji. Sądziłam, że prezesi, którzy poprzedniego dnia byli w Warszawie na rozmowach w sprawie kardiochirurgii, zdążą dojechać. Niestety, nie zdążyli. Miałam więc zamiar sprawę kontynuować następnego dnia. Rano dostałam – jak i inne redakcje – pismo od radnej Marty Bejnar-Bejnarowicz, więc opublikowałam je i udałam się na rehabilitację. Tam dotarła do mnie od Roberta Surowca wiadomość następującej treści:

„Widzę, że Pani po rąk (chodziło raczej o słowo „raz” – dop. mój HK) kolejny lubuje się w przedwyborczych manipulacjach. Takie to przewidywalne z Pani strony”.
A potem było tak:
Ja: Ale o co Panu chodzi?
Robert Surowiec: Nie wie Pani?
Ja: Nie rozumiem Pana zarzutu. Poza tym, że źle o Panu świadczy.
Robert Surowiec: Pozdrawiam Pani Haniu.
Ja: Zaczyna Pan jakąś zaczepką i pozdrawia?
Powiem tylko, że nie jestem workiem do bicia, więc nie będę wciąż zbierać za jakieś oskarżenia niemające nic wspólnego z prawdą. Może będzie miał Pan odwagę na spotkanie w cztery oczy.

Po godzinie, gdy próbowałam dodzwonić się do Roberta Surowca, ponieważ nie odbierał, poszłam do jego sekretariatu, ale nie było go w pracy. Zostawiłam prośbę o kontakt i niemal natychmiast otrzymałam kolejną wiadomość:
„Pani Haniu nie mam problemu ze spotkaniem. Teraz jest trudny czas, ale po świętach nie widzę problemu ze spotkaniem”.
Po świętach? Super czas. Na pisanie wiadomości, nie tylko do mnie – coś chyba jest na rzeczy, że nerwy puściły – prezes czas znajduje, a na trzy do pięciu minut spotkania nie? Na proste „przepraszam” też nie? Nasza wymiana esemesów trwała jeszcze prawie dwie godziny. Odebrałam je - esemesy - jako cyniczną manipulację i ostatecznie poinformowałam, że Robert Surowiec wszystkiego dowie się z mojego tekstu. Tego właśnie. Potem jeszcze był telefon z sekretariatu z zaproszeniem na spotkanie w piątek na 7.35, ale moja cierpliwość się wyczerpała. Straciłam za dużo czasu – o dobrym nastroju nie wspomnę.
Cała ta tyleż śmieszna co smutna sytuacja pokazuje, że to, co należy do dziennikarza, czyli interwencja w imieniu mieszkańców poprzez zadawanie pytań, to jest przedwyborcza manipulacja i że ja tak mam w zwyczaju.

Zadziwia mnie, jak łatwo politykom przychodzi wygłaszanie takich sądów. I że – w walce o wyborcę – mogą sobie pozwalać na personalne zarzuty wobec tych, którzy działają w imieniu mieszkańców, o których w końcu oni zabiegają, że stawiają pytania, próbują rozwikłać problemy, ale też mają prawo do komentarza. Czasami wydaje mi się, że niektórzy są oderwani od rzeczywistości i widzą tylko własne idealne oblicze. I smutne jest to ich zachowanie, często wyuczone na szkoleniach, nieszczere i nie mające nic wspólnego z wrodzoną grzecznością, uprzejmością czy poszanowaniem drugiej osoby.

Zadziwia mnie, że tak ważni ludzie, jak kandydat na prezydenta, wiceprezes szpitala i jednocześnie kandydat na radnego nie potrafią spojrzeć na sprawę z innej, lepszej strony. Bo w przypadku pierwszego, powinien być zadowolony z tego, co powiedziałam, że słucha ludzi, od nich się uczy, bo przecież taki właściwie powinien być prezydent. W przypadku drugiego – należało po prosu szybko odpisać, że drzewa zostały oznaczone do inwentaryzacji, zamiast zarzucać mi przedwyborczą manipulację. Oby ta jedna złośliwość nie okazała się przysłowiowym gwoździem do politycznej trumny.

Proponuję Panom wziąć głęboki oddech i nie walić we mnie jak w worek treningowy, bo to o Was źle świadczy. Czyżbyście czegoś obawiali się ze strony zwykłego człowieka, za którym nikt nie stoi, który o żadne stanowiska czy funkcje nie walczy ani zabiega, który nikogo nie popiera, nie ma żadnych swoich kandydatów, który od 14 lat społecznie prowadzi portal i robi, co może, by dawać ludziom sprawdzone informacje, wyjaśniać i wyciszać emocje? Czyżbyście nie wierzyli, że można robić tak dużo pro bono? Gdybyście to wzięli pod uwagę, może Wasza codzienna aktywność w tym mieście nie wymagałaby stawania na głowie w okresie przedwyborczym i nie powodowała przyspieszonego bicia serca w sytuacji pojawienia się zwykłego pytania o sprawy dla ludzi ważne czy dziennikarskiego komentarza na temat.

Hanna Kaup
redaktor naczelna/wydawca

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Tę kwestię reguluje kościół katolicki
Nauczy się by wybierać dobro.

Ale feministkom temat jest obcy i stąd lewica czyli opieku <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>