Gontowiec Podróżny BLOG

15 maja. Ostatni dzień w Portugalii minął spokojnie. Najpierw ruszyliśmy do Ponte de Lima nad rzeką Limą, które nazwą swą odwołuje się istniejącego tam do dziś rzymskiego mostu (Ponte Romano). Zastaliśmy tam całe nabrzeże zastawione niemal szczelnie samochodami – od małych osobówek po autokary i spacerujące przy nim tłumy (na samym moście, o dziwo, mniejsze). Tylko dla kamperów nad samą rzeką zakaz (ale i tak jakieś tam stały). Ciekawe, jak tu wygląda w szczycie sezonu... faktem jest jednak, że akurat wczoraj w Ponte de Lima dużo się działo: i zjazd starych automobili, i międzynarodowe zawody hippiczne, i jeszcze jakieś konkurencje wodniaków.

W natłoku wszystkich tych pojazdów trudno było zauważyć stojące nad samą Limą figury rzymskich legionistów. Na jednym brzegu grupka pieszych w zwartym szyku, na drugim ich dowódca na koniu. To ilustracja dawnej legendy, mówiącej że Rzymianie uważali Limę za Lete – mityczną rzekę zapomnienia i odmówili przekroczenia jej nurtu. Po dłuższych pertraktacjach zgodzili się pod warunkiem, że dowódca przepłynie pierwszy i zawoła każdego z nich po imieniu.

Z Ponte de Lima ruszyliśmy na wschód, w górzyste regiony jedynego portugalskiego parku narodowego Parque Nacional da Peneda-Gerês, bo bardzo chciałam zobaczyć osławione granitowe espigueiros (czyt. eszpigejrusz) – spichlerze na kukurydzę. Wybraliśmy się w tym celu do Soajo. Pojedyncze espigueiros widywaliśmy przy drodze już wcześniej, ale tam jest ich cała „dzielnica”. Na granitowym podłożu stoi prawie ćwierć setki i chociaż 15 km dalej, w Lindoso, jest ich aż 50, mnie w zupełności wystarczyły te tutaj. Wyglądały niesamowicie. Większość pochodzi z XIX w. (najstarszy datowano na 1782 r.). Bodek w pierwszym momencie stwierdził, że przyciągnęłam go na jakiś dziwny cmentarz, może przez to, że każdy ze spichlerzy zwieńczony jest krzyżem? Stoją na wysokich granitowych nogach wglądających jak grzybki. Granitowe bloki ścian nie są połączone ściśle, ale przez wąziutkie szparki żaden gryzoń do środka się nie wciśnie. I o to właśnie w tych konstrukcjach chodzi, a także o to, by zbieraną jesienią kukurydzę przechowywać w przewiewnych warunkach, aby mogła wyschnąć nawet w niesprzyjającym zimowym okresie.



W parku Peneda-Gerês wyhodowano niegdyś specjalną rasę psów obronnych wykorzystywanych do walki z grasującymi tu wilkami. To rasa Castro Laboreiro (od nazwy wioski, gdzie je stworzono), ale hodowano je także w Soajo, ponieważ istnieją zapisy o corocznym obowiązku dostarczania królowi pięciu psów, za co wieś zwolniona była z podatków. Rasa występuje dość rzadko, a poza Portugalią – niemal wcale.

Na północy skończyły się też piękne lasy korkowe. Zastąpiły je dziwne, wysokie i cienkie drzewa z łuszczącą się płatami korą. Zwróciliśmy też uwagę na intensywny, dość miły aromat, wpadający przez uchylone okna. Okazało się, że to rosnące bardzo szybko lasy eukaliptusowe. Mają pachnące, twarde drewno, jednak przez zawartość łatwopalnych olejków i alkoholu, stanowią poważne zagrożenie. W wysokich temperaturach może w takim lesie dojść do samozapłonu… Z pewnością słyszeliście o trudnych do opanowania pożarach lasów w Portugalii. To właśnie z winy eukaliptusów i tej łuszczącej się kory, która bardzo łatwo zajmuje się ogniem, a unosząc w powietrzu, roznosi go coraz dalej. Widzieliśmy z oddali dwa takie pożary, na razie niewielkie, bo i temperatury jeszcze nie są ekstremalne, ale nawet dym pachniał niczym kadzidło.

Z parku Peneda-Gerês, w którym wychodziły nam na drogę pasące się swobodnie krowy i konie, wróciliśmy nad ocean, żeby zabrać do domu trochę atlantyckiego piasku (obiecaliśmy najmłodszej wnuczce). Okazało się jednak, że to wcale nie takie łatwe. Nie chcieliśmy wozić piasku z Algarve, nie zebraliśmy go też tam, gdzie Bodka sponiewierały fale, a tutaj go po prostu nie było, a raczej było tyle, co kot napłakał i to jeszcze bardziej puder, niż piasek. Trzeba się było naszukać, bo im dalej na północ tym więcej skał. Z pierwszej plaży (przy Viana de Castelo) o mało nas wiatr nie porwał, zobaczyliśmy za to pozostałości siedemnastowiecznego Fortu Areosa. Na kolejnej (niedaleko Montedor) chociaż plażyczka nieduża, w końcu się udało i mogliśmy ze spokojnym sumieniem ruszyć ku granicy. Przekroczyliśmy ją niedaleko Valençy, a na nocleg dotarliśmy prawie do Santiago de Compostela.

Obrigado Portugal. Dziękujemy Portugalio. Będziemy Cię ciepło wspominać. Także to, że nijak nie mogliśmy przyzwyczaić się do języka portugalskiego, który brzmiał nam czasami nieco z francuska, a czasami zupełnie jak z Kosmosu. Nie tylko polski trudna języka, portugalski też. Możecie nam wierzyć. Bodek ciągle nie mógł zapamiętać powitania (bom dia), a najbardziej spodobała mi się jego wersja dziękuję. Zamiast słowa obrigado, wymsknęło mu się (tylko raz) słówko origame. Z hiszpańskim jakoś łatwiej.

Tekst i foto Maria Gonta

Dodaj komentarz:

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

Remont schodów

Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń. Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ... <czytaj dalej>

Obchody 900-lecia jubileuszu

W sobotę 11 maja br. w Ośnie Lubuskim odbędą się uroczyste obchody z okazji dziewięćsetlecia ustanowienia biskupstwa lubuskiego. Przygotowania do tej ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

O ile tablice edukacyjne i "lecznicza zieleń" podrożą koszty inwestycji?
"... W naszym interesie jest by ten miś był jak najd <czytaj dalej>

Znowu " sami swoi". A wogóle czym oni się zajmują??? <czytaj dalej>

Tak miasto twój wójt sp...ł, że faktycznie rowerem lepiej jeździć, ale powstaje kolejne pole do....nadużyć/?/ Na początek, obowiązkowe kaski <czytaj dalej>

To proponuję jeszcze do każdego roweru, silnik odrzutowy, zestaw Wi-Fi, talerz satelitarny i co tam jeszcze w koszta można wrzucic :-) <czytaj dalej>

Ale pitolenie. Ani słowa o kolejce do "znachora" o bólu w krzyżu, o polityce i innych przyjemnościach wątpliwych u będących starymi l <czytaj dalej>