Gontowiec Podróżny BLOG

25 sierpnia. „Kiedy na Luizy ładnie, śnieg późno spadnie”. Rano trudno wypowiadać się o urodzie dnia. Mgły mają się dobrze, rolety z chmur ciągle niepodciągnięte, więc słonko bezpiecznie może drzemać, nie pada, temperatura znośna. Z takiego poranka wykiełkować może wszystko. Trzeba poczekać.

Jeżeli wyjedziecie chociaż kilka kilometrów za miasto, zauważycie, że i przysłowie „Na Ludwika zboże z pola umyka”, doskonale obrazuje stan rzeczy w przedostatnim sierpniowym tygodniu. Na polach rżyska, na drogach obładowane górą słomianych bel traktory, niektóre nawet do granic przechyłu. Ten sfotografowany przez mnie sprawiał wrażenie, że za chwilę zgubi ładunek. Nie byłoby wesoło, bo ciągnął na przyczepie 24 baloty.



Jesienią pachnie już tak wyraźnie, że fotografie sprzed kilku dni dokumentujące bezwstydnie letnie klimaty, wydają się nierealne, a przecież kolejna fala upałów puka do drzwi. Oj lato będzie miało w tym roku po czym odpoczywać.

Dzisiejsze święto ucieszy pewnie mojego małżonka, bowiem jest to Dzień Zupy Błyskawicznej, a poza nieodżałowaną Gonią Wędrowniczką, naszą nieżyjącą przyjaciółką, nie znam większego fana tej prostej potrawy. Obchody mają upamiętnić moment pojawienia się na rynku makaronu błyskawicznego. Spoglądając z perspektywy XXI wieku, wszystko wygląda dość zabawnie.

Po pierwsze - w naszym kraju wszystkie zupy instant określamy wspólnym mianem zupek chińskich. Po drugie - wynalazcą wspomnianego makaronu nie był Chińczyk, tylko Japończyk tajwańskiego pochodzenia, Momofuku Andō. Na pomysł wpadł tuż po drugiej wojnie światowej, jednak udoskonalał go przez prawie 10 lat.
Po trzecie - zupki, które jadamy współcześnie, produkowane są najczęściej w Wietnamie.
Po czwarte - w przeprowadzonym jakiś czas temu sondażu na najważniejszy japoński wynalazek XX wieku, mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni wybrali… zupki chińskie.

Wszystko zaczęło się 25 sierpnia 1958 r. od makaronu formowanego w charakterystyczne bloczki. Produkowany z mąki pszennej, wody, soli i kansui (wodny roztwór węglanu potasu) w formie 30-metrowych nitek, był przez minutę gotowany w temp. 100 °C , następnie składany w kostkę i podsmażany w temp. 200°C. Wystarczyło zalać go wrzątkiem, by po trzech minutach mieć gotowe jedzenie. Nam nawet się to wtedy nie śniło.

Mimo że początkowo był sześciokrotnie droższy od normalnego makaronu, szybko zdobywał popularność, a kiedy w 1971 r. po raz pierwszy pojawił się „gorący kubek”, z załączonymi doń saszetkami zawierającymi przyprawy i suszone warzywa, oszaleli na jego punkcie zwłaszcza tani podróżnicy, dziś zwani backpackerami. Jakie to było ułatwienie! Jak lekko zrobiło się nagle w plecakach! Zupki chińskie zwyczajnie podbiły turystyczny świat.
Gonia nazywała je „małymi chemikami” i naprawdę miała rację. Lista najprzeróżniejszych „E-coś tam” na ich opakowaniach jest całkiem pokaźna. Zupki instatnt nie zawierają żadnych witamin, za to mają mnóstwo ulepszaczy, antyzbrylaczy i polepszaczy smaku czy barwy. Im tańszy produkt, tym większe prawdopodobieństwo, że zamiast naturalnych, zastosowano polepszacze syntetyczne. Sam makaron w procesie produkcji chłonie duże ilości używanego do smażenia tłuszczu (czego nie widać ani nie czuć), a w dodatku jedna zupka chińska jest prawdziwą kopalnią soli. Zawiera jej więcej, niż znajduje się w paczce czipsów. Ironią losu jest fakt, że Momofuku Andō tworząc je, myślał o zwalczaniu niedoborów żywnościowych i walce z głodem, a dziś uważa się, że długotrwałe i częste ich konsumowanie może nie wyjść na zdrowie.

Zupki chińskie doczekały się nawet własnego interaktywnego muzeum (Cup Noodles Museum). Można je zwiedzać w Jokohamie. Jest tam replika chaty, w której Momofuku pracował nad swoim wynalazkiem, tysiące opakowań pokazujących historię zupek, począwszy od pierwszej, którą był „Chicken Ramen” z 1958 roku, po zupki dla kosmonautów. Można też wziąć udział w warsztatach, na których wyprodukuje się własną zupkę. Druga placówka (Momofuku Ando Instant Ramen Museum) znajduje się w Osace.
To co? Dziś zupka chińska na kolację? Zjedzenie jej od czasu do czasu na pewno nie zaszkodzi.

Tekst i foto Maria Gonta

Dodaj komentarz:

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

Remont schodów

Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń. Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ... <czytaj dalej>

Obchody 900-lecia jubileuszu

W sobotę 11 maja br. w Ośnie Lubuskim odbędą się uroczyste obchody z okazji dziewięćsetlecia ustanowienia biskupstwa lubuskiego. Przygotowania do tej ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

O ile tablice edukacyjne i "lecznicza zieleń" podrożą koszty inwestycji?
"... W naszym interesie jest by ten miś był jak najd <czytaj dalej>

Znowu " sami swoi". A wogóle czym oni się zajmują??? <czytaj dalej>

Tak miasto twój wójt sp...ł, że faktycznie rowerem lepiej jeździć, ale powstaje kolejne pole do....nadużyć/?/ Na początek, obowiązkowe kaski <czytaj dalej>

To proponuję jeszcze do każdego roweru, silnik odrzutowy, zestaw Wi-Fi, talerz satelitarny i co tam jeszcze w koszta można wrzucic :-) <czytaj dalej>

Ale pitolenie. Ani słowa o kolejce do "znachora" o bólu w krzyżu, o polityce i innych przyjemnościach wątpliwych u będących starymi l <czytaj dalej>