Poezja wywiedziona w pole, to jeden z punktów VIII Ogólnopolskiego Festiwalu Poetyckiego im. Kazimierza Furmana Furmanka. W sobotę 25 maja akcja plenerowa odbyła się w Santocku, w którym poeta mieszkał, a teraz ma tam swoją ławeczkę.

To już tradycja, że jeden z festiwalowych dni odbywa się w Santocku. Furmanka zawitała tam dzięki organizatorce Agnieszce Kopaczyńskiej-Moskaluk przy współpracy z poprzednim sołtysem wsi Rafałem Chodkiewiczem.

Pisaliśmy o tym tu: http://www.egorzowska.pl/pokaz,region,7756,

Rok temu w Santocku „suszyła się” rozwieszona między drzewami poezja Kazimierza Furmana, teraz została "wywiedziona w pole".

Spotkanie miłośników gorzowskiego poety, który mieszkał w Santocku w l. 1981-1996, zaczęło się od słodkiego powitania. Agnieszka Kopaczyńska-Moskaluk upiekła drożdżowe ciasto wegańskie i przyniosła słodycz z przeszłości, czyli galaretki w cukrze. W roli gospodarza miejsca i współorganizatora wydarzenia wystąpił Rafał Chodkiewicz, a poetycko zainaugurował czytanie wierszy prezes gorzowskiego oddziału Związku Literatów Polskich Ireneusz Krzysztof Szmidt. Po wysłuchaniu tekstu „Gniazdo (Santocko 1985)”, obecni ruszyli w kierunku stojącego w polu dębu, przy którym poeta miał przed laty sesje zdjęciową. Ale to nie był zwykły spacer. Droga, która wiodła do słynnego drzewa, zmieniła się w wersetową aleję, bo na poboczach pojawiły się „tablice” z pojedynczymi wersami autorstwa Kazimierza Furmana po jednej, a z pełnymi tekstami – po drugiej stronie. Przy każdej grupa zatrzymywała się i ktoś odczytywał wybrany przez siebie wiersz.

Pod dębem wszystkie rozsypane wersy ułożyły się w pełen „Załącznik do autobiografii” z 30 lipca 1981 r. Także tam czytano wiersze, po czym nastąpiła przerwa na bigos i znów powrót do poezji.

Teksty Kazimierza Furmana zyskały nowe znaczenie nie tylko przez ich obecność w innej przestrzeni, ale również z uwagi na mijający czas. Każdy indywidualnie rozważał słyszane słowa, ale wszyscy zgodzili się, że wiele spraw, których dotykał w swojej twórczości, jest wciąż aktualnych.

Kazimierz Furman, który nie lubił oficjałek, z pewnością byłby zadowolony z takiej formy uczczenia jego pamięci. A to, co się zdarzyło przy okazji „Poezji wywiedzionej w pole” potwierdza, że on sam, jego duch i duch jego poezji pozostał w niejednym z nas.

Wydarzenie zostało zorganizowane w roku 25-lecia Miejskiego Centrum Kultury. Nad całością konsepcyjnie i organizacyjnie czuwała Agnieszka Kopaczyńska-Moskaluk.

Tekst i foto Hanna Kaup


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

W czwartek Boże Ciało

W najbliższy czwartek 30 maja Kościół obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa popularnie nazywaną świętem Bożego Ciała. Tego dnia ... <czytaj dalej>

Składy komisji Sejmiku Województwa Lubuskiego

Radni województwa w trakcie sesji w dniu 20 maja 2024 r. wybrali przedstawicieli komisji w Sejmiku Województwa Lubuskiego VII kadencji. Wybrano ... <czytaj dalej>

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

«	czerwiec 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Piękni ludzie, piękna sprawa, piękne widoki...
Muszę się wybrać!
Z.M.P. <czytaj dalej>

Taaak, dzieciństwo to fajna sprawa! ):-)
Z>M.P. <czytaj dalej>

W Polsce żaden komunizm się nie skończył <czytaj dalej>

Jesteście Panowie naprawdę"wielcy". Robicie coś z pasją i...radością. Dlaczego tacy, jak wy nie sa co najmniej radnymi. Patrząc na fo <czytaj dalej>

To jeszcze proponuje panu wojewodzie przebrać się, nieco zmienić facjate i pod pozorem boleści, rany ręki iść na SOR i zobaczyç, posłuchać, <czytaj dalej>