Wraz z dniem 13 grudnia rodzą się wspomnienia, sentymenty, pamięć o ludziach w tych trudnych i tragicznych czasach stanu wojennego.
Okres festiwalu Solidarności, od sierpnia 1981 do grudnia 1982, na pewno dla wielu z nas mojego pokolenia był najpiękniejszym. Byliśmy jeszcze młodzi, ale już zorientowani, co to jest realny socjalizm. Niewielu z nas wierzyło, że ten okres braku wolności, pełnej podległości bratniemu Związkowi Radzieckiemu, okres wiecznych niedoborów, powszechnego upodlenia, a praktycznie nędzy całego narodu i braku jakichkolwiek perspektyw na pozytywne zmiany za naszego życia się skończy. Ale tych niewielu zrobiło tak wiele, by to się zmieniło.

Stoczniowcy z Lechem Wałęsą zaczęli i fala poszła. Skończyło się brutalną interwencją władzy ludowej. Stan wojenny zaistniał. Z tego czasu pamiętam, z racji zawodu, procesy polityczne strajkujących, ale o tym kiedy indziej (polecam świetną książkę dr. Rymara pod tytułem "Nie ma wolności bez Solidarności" - dzieło niemal benedyktyńskie), pamiętam też ludzi z tamtego okresu, dzisiaj zapomnianych, niedocenionych, a jakże aktywnych i zasłużonych w czasie przed Grudniem 1981 roku i po Grudniu. A także straconych dla naszej ojczyzny, gdyż wyrzuconych z kraju, bez prawa do powrotu. To była olbrzymia strata, gdyż najczęściej wyjeżdżali przymusowo ludzie młodzi, ambitni, zaangażowani, wykształceni, z olbrzymim potencjałem intelektualnym. Tych strat nikt nigdy nie policzył i to jest jeszcze jedna nierozliczona zbrodnia komunistów.

Pamiętam Andrzeja Lipińskiego (wyemigrował do Szwecji), Ireneusza Meresa (Dania), Andrzeja Zielińskiego (Nowa Zelandia), p.Wielgosz (Szwecja) Jana Kustusza (RFN), Wojciecha Thiela (Szwecja), Zbigniewa Bełzę (Kanada) i wielu innych, wszystkich nie sposób wymienić. Tych zasłużonych, co zostali i skromnie żyją, nie oczekując żadnych apanaży to: Jerzy Klincewicz, p. Gospodarek, Grażyna Pytlak nieoceniona redaktor w piśmie gorzowskiej Solidarności, z którą miałem wielką przyjemność współpracować i później w wielu innych sprawach, p. Dobryniewski, Franek Konaszewicz, wszystkich nie wymienię, gdyż mógłbym pominąć.

No i przywódcy: nieodżałowany Staszek Żytkowski, pierwszy przewodniczący gorzowskiej Solidarności p. Kołodziejski, Edward Borowski jego następca. Wspaniali ludzie. Niektórych nie ma już wśród nas. Inni wiodą los emigranta.

Nie można w żaden sposób usprawiedliwić autorów stanu wojennego, czyli tych którzy skrzywdzili naród. W latach 1993-94, będąc członkiem sejmowej Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, miałem okazję przesłuchiwać tychże, m.in. Wojciecha Jaruzelskiego i Czesława Kiszczaka. Posłowie ówczesnej Unii Demokratycznej wnioskowali o postawienie ich przed Trybunałem Stanu. Przed komisją, może to jest moje subiektywne odczucie, najgorsze wrażenie robił Wojciech Jaruzelski. Na każde pytanie odpowiadał bardzo długo, pokrętnie i nie na temat. Na zadane mu w końcu pytanie, najprostsze z możliwych: Czy bierze na siebie odpowiedzialność za wprowadzenie stanu wojennego? – odpowiadał chyba godzinę, wymigując się od jasnej, żołnierskiej odpowiedzi „tak” lub „nie”. Robił wrażenie oślizgłego "węża", który za wszelką cenę chce wymigać się od odpowiedzi, tym samym od odpowiedzialności. Wynikało z jego słów, że: "to nie ja, to oni, czyli Sowieci". To nie był mąż stanu, to nie był człowiek budzący jakiekolwiek zaufanie. Ostatecznie głosami lewicy wniosek o postawienie go i innych w stan oskarżenia upadł. I nie stanął przed Trybunałem ani jego kamraci z Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. I praktycznie nikt nie odpowiedział za pogrzebanie nadziei z lat 1980-81, za ofiary stanu wojennego i całego okresu realnego socjalizmu. Ale na tym historia się na szczęście nie skończyła. Przyszedł rok 1989...

Jerzy Wierchowicz

Dodaj komentarz:

W czwartek Boże Ciało

W najbliższy czwartek 30 maja Kościół obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa popularnie nazywaną świętem Bożego Ciała. Tego dnia ... <czytaj dalej>

Składy komisji Sejmiku Województwa Lubuskiego

Radni województwa w trakcie sesji w dniu 20 maja 2024 r. wybrali przedstawicieli komisji w Sejmiku Województwa Lubuskiego VII kadencji. Wybrano ... <czytaj dalej>

Przebudowa Spichrzowej

Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej. Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ... <czytaj dalej>

UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami

80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”. W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ... <czytaj dalej>

«	czerwiec 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Piękni ludzie, piękna sprawa, piękne widoki...
Muszę się wybrać!
Z.M.P. <czytaj dalej>

Taaak, dzieciństwo to fajna sprawa! ):-)
Z>M.P. <czytaj dalej>

W Polsce żaden komunizm się nie skończył <czytaj dalej>

Jesteście Panowie naprawdę"wielcy". Robicie coś z pasją i...radością. Dlaczego tacy, jak wy nie sa co najmniej radnymi. Patrząc na fo <czytaj dalej>

To jeszcze proponuje panu wojewodzie przebrać się, nieco zmienić facjate i pod pozorem boleści, rany ręki iść na SOR i zobaczyç, posłuchać, <czytaj dalej>