2 maja. „Choć dziś Anastazy, pal w piecu dwa razy”, bo – prawdę mówiąc – noce zbyt ciepłe nie są. Poza tym „Na świętego Zygmunta wybieraj zboże z kąta”. Wprawdzie tegoroczne zboża dopiero zaczynają rosnąć, jednak czas nie ogląda się za siebie, tylko gna jak opętany. Jeszcze chwila i trzeba będzie szykować miejsce na nowe zbiory. <czytaj dalej>

1 maja przynosi nam pierwsze pogodowe wieszczby:
„Na pierwszego maja szron obiecuje hojny plon”.
„Na pierwszy maj ostatek bydłu daj, ale jeszcze się oglądaj: w piecu sobie napal, za niego się wwal”. <czytaj dalej>

30 kwietnia. „Gdy w końcu kwietnia deszcz porosi, błogosławieństwo polom przynosi”. Tu, gdzie jesteśmy, na żadne roszenie się nie zanosi. Podobno maj ma być bardziej mokry, ale czy wszędzie po równo? <czytaj dalej>

29 kwietnia dysponuje własnym porzekadłem odnoszącym się do św. Augustyna: „Na Świętego Augustyna orka dobrze się poczyna”, ale jest jeszcze jedno, sprzed 10 dni, w którym wspominana była dzisiejsza św. Katarzyna ze Sieny. To przysłowie napominało rolników: „Na Tymona siej jęczmiona, byś do świętej Katarzyny powysiewał koniczyny”. <czytaj dalej>

27 kwietnia nie posiada żadnego własnego przysłowia, ale skoro kwiecień prawie już się kończy, to spośród pozostałych do publikacji wylosowałam takie oto: „Jak po Marku ulewa, to zwykle potem dogrzewa”. Jest świeżo „po Marku”, więc porzekadło jak najbardziej odpowiednie do dnia. <czytaj dalej>

26 kwietnia. „Przed dniem św. Marka, ile razy żaba kuka, tyle dni po nim, milcząc, spokojności szuka” – a nasze tegoroczne obserwacje zupełnie odwrotne. <czytaj dalej>

25 kwietnia obfituje w przysłowia niemal tak samo, jak przedwczorajszy dzień św. Wojciecha i św. Jerzego. <czytaj dalej>

23 kwietnia przynosi taki wysyp przysłów, że trudno je wszystkie pozbierać w jakąś sensowną całość. <czytaj dalej>

22 kwietnia. „Jeśli Jerzy (jutrzejszy solenizant) zbliża się pogodnie, będzie tak przez cztery tygodnie”. No to nam w to graj, bo na aurę absolutnie narzekać nie możemy. <czytaj dalej>

21 kwietnia. „Ile dni przed św. Wojciechem (23.04) kukułka się odezwie albo żaba zaskrzeczy, tyle dni po św. Wojciechu będzie zimno”. <czytaj dalej>

20 kwietnia. Po ostatnim wysypie świąt i związaną z nimi mnogością tradycji oraz obrzędów, dzisiaj dzień odpoczynku. <czytaj dalej>

19 kwietnia – wtorek po Lanym Poniedziałku był kiedyś dniem świątecznym. We Wtorek Wielkanocny panny odwdzięczały się kawalerom za poniedziałkowe polewanie wodą, starając się przy tym zmoczyć ich jak najdokładniej. <czytaj dalej>

18 kwietnia. Poniedziałek Wielkanocny to po prostu czas wyrażania radości, niekiedy w bardzo oryginalny, zawadiacki sposób. Nasz śmigus – dyngus jest znany właściwie w niewielu krajach, a i u nas stracił już swoją obrzędową moc. <czytaj dalej>

17 kwietnia. „Pogoda na Urbana to wielka wygrana” mówiło wczorajsze przysłowie i faktycznie udała się nam wyśmienicie. Dzisiaj ma być podobnie, a „Jak w Wielką Niedzielę pogoda, to duża w polu uroda”. <czytaj dalej>

16 kwietnia. Poranek rozsłoneczniony, z niebem niebieściutkim aż po sam horyzont. <czytaj dalej>

15 kwietnia. Jeżeli u kogoś dziś pada, to dobrze. Deszcz w Wielki Piątek pożądany, bowiem przysłowia głoszą, że „Deszcz na Wielki Piątek napcha każdy kątek” oraz „Jeśli w Wielki Piątek deszcz kropi, radujcie się chłopi”, „W piątek przed Wielkanocą, gdy deszczyk przerosi, pospólstwo urodzaje tego roku wnosi” oraz „W Wielki Piątek gdy deszcz hojnie doliny zleje, że dużo mleka będzie, są pewne nadzieje”. <czytaj dalej>

14 kwietnia. Przysłowie mówi „Na świętego Justyna siew się w polu zaczyna”, ale dzisiejszy dzień nieco bardziej świąteczny, niż to zwykle na św. Justyna bywało. W ludowej tradycji od przypadającego dziś Wielkiego Czwartku aż do Wtorku Wielkanocnego (który dawno temu również był świętem) nie wolno było hałasować, a co za tym idzie orać, kopać, rąbać drzewa, młócić, prząść, prać kijanką. <czytaj dalej>