„Niespodziewany powrót” Serge’a Kribusa to spektakl ukazujący próbę rozliczenia syna z ojcem.

Rzecz przełożona z francuskiego przez Bożenę Puchalską, wyreżyserowana i zaadaptowana przez Magdę Łazarkiewicz tak, byśmy myśleli, że w oryginale dzieje się w Polsce, ma wydźwięk ponadczasowy i choć jest komedią, to taką, która pozostawia wiele do myślenia. Nie wszyscy też – oglądając przedstawienie – wybuchają gromkim śmiechem, bo odnajdują w wiedzionych przez bohaterów dyskusjach własne historie i rodzinne problemy.

Ostatni dzień 38. Gorzowskich Spotkań Teatralnych należał do Daniela Olbrychskiego i Tomasza Karolaka, którzy stanęli naprzeciwko siebie jako ojciec i syn.

Szczerze mówiąc, w pierwszych minutach myślałam, że zanudzę się na śmierć, bo początek był kalką tego, co znamy nie tylko z filmów czy przedstawień, ale przede wszystkim z życia. Kłótnie, kłamstwa, brnięcie w nie, obrażanie się na siebie i nieustanny szantaż emocjonalny, to tzw. stara śpiewka, która strasznie męczy. Ale wkrótce zaczęła się druga odsłona, w której zarówno ojciec, stary aktor, który ma znów pojawić się na scenie i zagrać szekspirowskiego króla Leara, jak i wyrzucony z pracy i porzucony przez żonę 50-letni syn Henryk zaczęli mówić do siebie szczerze. I te skomplikowane relacje były głównym tematem sztuki, dotykającej – z jednej strony – problemów ojca aktora, który w czasie aktywności zawodowej musiał pracować i zarabiać, więc na rozmowy z synem i jego wychowywanie nie miał czasu, a z drugiej – syna, który nie zasługiwał na bycie w związku, bo tak samo jak ojciec, którego się bał, był upierdliwy i nieustępliwy.

Panowie, choć początkowo się obrażają, wreszcie dochodzą do porozumienia. Wybierają się na wspólną kolację, a wracając z niej – przez zbyt głośne zachowanie „króla Leara” – trafiają do aresztu. Wreszcie, gdy o świtaniu stają przed oknami domu syna, widzą w nich światło. I wtedy okazuje się, że „Niepodziewany powrót” został zagrany, by ratować związek Henryka.

Świetna gra aktorska Olbrychskiego i Karolaka, świetny scenariusz, w którym toczą się rozmowy o życiu i jego sensie, o polskich czy żydowskich kompleksach i lękach, o stygmatyzacji i przywiązaniu do tradycji czy wreszcie o dążeniu do wyzwolenia się z tego, co ciąży od pokoleń, to bez wątpienia wartości komedii, którą obejrzeliśmy w ostatnim dniu 38. Gorzowskich Spotkań Teatralnych.

Za kolejną ich odsłonę należy się podziękowanie całemu zespołowi Teatru im. J. Osterwy, którym kieruje dyrektor Jan Tomaszewicz. I tylko żal, że na następną trzeba będzie czekać znów rok. Ale – jak wczoraj na pożegnanie powiedział „mistrz Jan”– gorzowski zespół każdego dnia daje przedstawienia, więc przychodźcie Państwo do Osterwy. Tam dzieją się takie rzeczy, które potrafią zaczarować, chwycić za gardło i przede wszystkim choć na krótki czas przenieść do innej rzeczywistości. Później łatwiej znosić najróżniejsze życiowe niespodzianki.

Tekst i foto Hanna Kaup


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Wolność wypowiedzi kończy się tam, gdzie zaczyna się promowanie nienawiści, znieważanie i rasizm <czytaj dalej>

Literaturę np. Homera czyta się tylko po to, aby podróżować np. do Grecji lub mitologę rzymską do teatru w Neapolu. Tylko z przyczyn turystyczn <czytaj dalej>

Jest wolność myśli i wypowiedzi, więc kto będzie chciał, pójdzie. Zaś ten Ośrodek Monitorowania.....to " ciepłe" posady i chęć & <czytaj dalej>

Won do Warszawy gumofilce. <czytaj dalej>

Nie sądziłem na początku, że Pan będzie aż tak dobrym managerem. Zaczęło się trochę dziwnie, świętem i kurczakami, ale efekty pokazały, � <czytaj dalej>