19XII2020.



Przedostatnia sobota grudnia. Ponura, mglista i krótka. Co prawda to w poniedziałek dzień – jako najkrótszy w roku – będzie trwał ledwie 7 godzin i 43 minuty, ale te dzisiejsze 5 minut dłużej było niezauważalne i nastrajało raczej refleksyjnie.

Niemal miesiąc temu na facebookowej grupie Nad Myślą przeczytałam, że moje rodzinne miasto pozbyło się słynnej w Cesarstwie Niemieckim Soldiner Molkerei, czyli mleczarni, obok której właściwie spędziłam dzieciństwo.

Dziś, przy okazji wizyty w miasteczku, nie omieszkałam tam zajechać i spojrzeć własnymi oczami na gruzowisko, które zostało po zakładzie powołanym do życia w 1882 r. Ludzie, którzy po wojnie osiedlili się w Myśliborzu, nie byli dumni z faktu, że przed wojną produkowano tam słynny Soldiner Käs’chen, czyli myśliborski ser, bo po przejęciu mleczarni przez polskie władze produkowano tam głównie mleko i śmietanę. I choć budynki zakładu nie ucierpiały w czasie wojny, to przetrwały ledwie nieco ponad 100 lat, a mleczarnia została zamknięta w l.90. minionego wieku. Kolejne 20 lat postępowała degradacja obiektu. W 2015 rozebrano komin i gmina starała się sprzedać teren.

Niestety, w kolejnych przetargach nie zgłosił się chętny, więc zapadła decyzja o zburzeniu mleczarni na koszt gminy, by zwiększyć atrakcyjność działki, obok której deweloper już postawił dwa budynki z lokalami i mieszkaniami na wynajem.

Co teraz będzie w tym urokliwym miejscu? Jeszcze nie wiadomo. Jedni narzekają, że obiekt zburzono, inni podkreślają, że nie było innego wyjścia, a najważniejsze, by powstała tam jakaś spójna całość. Kiedy to się zdarzy? – nie wiem. Przecież poza wyburzoną mleczarnią, na działce stoi jeszcze budynek, w którym prawdopodobnie jeszcze mieszkają ludzie. Na wzgórzu natomiast znajduje się interesujący obiekt - równiż na sprzedaż. To Wieża Ciśnień o powierzchni 100 m kw z widokiem na jezioro Myśliborskie. Oczywiście, wymaga kapitalnego remontu i to pod nadzorem konserwatora zabytków. To zawsze odstrasza potencjalnych nabywców, ale gdyby znalazł się inwestor z pomysłem, mogłoby tam powstać coś bardzo interesującego.

No cóż, świat się zmienia. Odchodzą nie tylko ludzie, ale też obiekty, z którymi wiążą się liczne wspomnienia. Nic nie trwa wiecznie, ale dobrze by było, gdyby nowe w jakikolwiek sposób nawiązywało do przeszłości i zachowało o niej pamięć.

Jeśli interesuje Was historia znanego w Cesarstwie Niemieckim myśliborskiego sera, zapraszam tu:
https://www.facebook.com/nadmyslaa/posts/1881237875348881

Hanna Kaup