Dziwny to kraj, w którym nie tylko ruch odbywa się lewą stroną, ale wciąż jeszcze w łazienkach spotykasz dwa krany tylko z zimną i tylko z ciepłą wodą; w którym jak nie masz biletu, nie musisz szukać w pociągu konduktora, bo przyjdzie do ciebie sam, a nawet jak nie masz za co kupić, to nikt ci kary za to nie nakłada, bo wychodzi z założenia, że jednak zapłacisz za podróż, no chyba że wysiądziesz na stacji, na której nie ma bramek.  Na pewno nie masz się co martwić, jeśli akurat zerwało się połączenie konieczne do płatności kartą. Wtedy jedziesz za darmo.

Dziwny to kraj, w którym na autostradach przypominają kierowcy, by zachował odpowiednią odległość, nie przekraczał bezpiecznej prędkości, nie jechał zmęczony, używał pasów, kontrolował ciśnienie w oponach i umył szyby. A wszystko grzecznie i nienachlanie. Na drogach, które w miastach nie przypominają żadnych nowoczesnych arterii, czy nawet na autostradach znaki drogowe żyją życiem dyskretnym. Jeśli są, to znaczy, że istnieje taka konieczność, a ich wielkość jest o połowę mniejsza niż w Polsce. Kierowcy je widzą i stosują się do nich. W związku z tym ulice nie męczą, bo nie są upstrzone niepotrzebnymi blachami. Jak wspomnę mój Gorzów i np. parkingi obok pomnika Mickiewicza, na mdłości mnie zbiera i wciąż pytam, dlaczego nikt z tym nie umie zrobić porządku?

Dziwny to kraj, w którym – gdy tylko termometr pokaże 8 stopni Celsjusza – ludzie wychodzą w krótkich spodenkach i bluzkach bez rękawków, a dzieci w takich ubrankach, jakie u nas wkłada się latem nad morzem, pod warunkiem, że temperatura przekroczy co najmniej 20 stopni. W Szkocji, przy 8 stopniach, obok zmarzlaka w kurtce i czapce, ulicą spaceruje jakiś usportowiony mężczyzna w lekkim stroju treningowym lub dziewczyna z pępkiem na wierzchu i w japonkach.

Dziwny to kraj, w którym tradycja jest najważniejsza i nawet, jeśli nie do końca logiczna dla współczesnego człowieka, to obecna i nikt z nią nie walczy. Najważniejsze, że człowiek traktowany jest z szacunkiem, ale też stosuje się do obowiązującego prawa. A prawo nie pozwala m.in. zaśmiecać przestrzeni wspólnej reklamami. Te są tu dyskretne i nie walczą ze sobą. Jedyny przejaw agresywnej, a więc ogromnej reklamy, ma miejsce na budynkach, które są właśnie remontowane. Wielkie rusztowania przykrywają ogromne plandeki, na których – na czas remontu – reklamową przestrzeń wykupuje jakaś firma. Natomiast wszystkie salony samochodowe wyprowadzone są poza miasta i te miejsca rządzą się swoimi prawami. Wszystkie inne reklamy mają dyskretne i najczęściej stylowe szyldy. Można więc zapomnieć o potężnych ekranach ledowych czy innych temu podobnych wynalazkach, które zaśmiecają nam życie.

Każdego dnia, gdy tu jestem, zastanawiam się, jak to możliwe, żeby w Polsce i w Gorzowie nie dało się zrobić porządku z tym, co szpeci i zohydza nasze miasta i miasteczka. A właściwie zastanawiam się, komu to się opłaca? Sprawa z reklamami to w moim przekonaniu problem, którego boją się władze i wobec którego radni pozostają wciąż bezradni. Gdyby przed laty ktoś z nich odważył się wprowadzić przepisy regulujące korzystanie z reklam w przestrzeni publicznej, już dziś mielibyśmy jako taki porządek. Niestety. Chyba długo jeszcze będziemy skazani na ten reklamowy horror.

Póki co, odpoczywam w tym dziwnym kraju. Oglądam przydomowe ogródki, kamienice w centrum Glasgow czy Edynburga, sklepiki zachęcające wysmakowanymi witrynami, zachwycam się umiejscowionymi w suterenach i poniżej chodników kawiarenkami, barami, a nawet przedszkolami czy żłobkami, przy których – poza zabawkami – czekają na maluchy miniuprawy roślin czy minisprzęty sportowe. Wszystko ma tu swoje miejsce i nie męczy.

Oczywiście Szkocja to nie jest idealny kraj. Irytuje fakt, że tubylcy śmiecą bardziej chyba niż Polacy w swoim. Może nie wyrzucają starych sprzętów do lasów, ale te, które nadają się do użytku, wystawiają do ogródków czy na ulice i one (lodówki, materace, meble) mogą tam zalegać całymi tygodniami. Często zdarza się, że przy drogach walają się puste opakowania po produktach spożywczych, butelki i inne śmieci, których nikt nie sprząta, a jedynie wiatr rozwiewa.

Dziwny to kraj, w którym z lekarzem właściwie nie pogadasz. Szkocka służba zdrowia od dawna boryka się z problemami. Głównie cierpi na brak lekarzy. Dobrych lekarzy. Nie od dziś wiadomo, że gdyby pojawił się tu polski medyk, nie będzie długo czekał na pracę.
O tym, że antybiotyków niemal się nie przepisuje, informują wyświetlacze w poczekalniach, o tym przypominają pacjentom lekarze, którzy przepisują leki w bardzo ograniczonym zakresie. Ale żeby się do nich dostać, najpierw trzeba wykonać telefon do przychodzi. I najczęściej pani w przychodni zaleca wizytę w… aptece. Jeśli farmaceuta uzna, że nie jest w stanie pomóc, wtedy dopiero idzie się do lekarza. Nie zawsze tego samego czy następnego dnia. Narzekanie więc w Polsce na dostęp do służby zdrowia, przy wielkości składki na ubezpieczenie zdrowotne, jest w porównaniu z wyspiarskim krajem przesadzone. Ale jak już dostaniesz się tu do lekarza i ten wypisze leki, otrzymujesz je za darmo. Także jeśli jesteś z Polski. I Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie jest tu do niczego potrzebna. Nikt od ciebie jej nie żąda. Wystarczy, że wypiszesz formularz.

Szkocja to krajobrazowo ładny kraj i właściwie podobny do Polski, z tym że tereny nadmorskie sąsiadują z górzystymi. Atrakcją są zamki, a w wielu przypadkach raczej ich ruiny. Drogi wewnętrzne wiją się wśród lasów, pól uprawnych i zagonów, natomiast autostrady najczęściej przypominają tę wiodącą z Wrocławia na zachód, czyli mają głównie po dwa pasy w każdą stronę. Co ciekawe, obowiązująca prędkość wynosi tu 70 mil na godzinę, czyli jakieś 113 km i niespecjalnie widać takich, którzy testują swoje auta na zasadzie „ile im fabryka dała”. Brakuje też zatok parkingowych, na które można zjechać i spokojnie odpocząć, a także stacji benzynowych. Żeby zatankować auto, trzeba skręcić do jakiegoś pobliskiego miasta.

W wielu miejscach trwają inwestycje drogowe, stąd trzeba mieć albo bardzo dobrą orientację w terenie, albo jeszcze lepszą nawigację, by np. przy wyjeździe z lotniska w Glasgow nie pobłądzić. Niemałą niespodziankę mogą sprawić również skomplikowane i niezbyt dobrze oznakowane węzły rozjazdowe, posadowione na wysokich przęsłach betonowych.

Podatek drogowy w Szkocji płaci się rocznie (średnio około 180-200 funtów – w zależności od rocznika i pojemności auta), stąd przejazd przez wszystkie drogi i największe nawet mosty nie jest dodatkowo płatny.

Tyle jest w świecie rozwiązań, które warto wprowadzić w naszym kraju. Tyle jest prostych praw i zasad, które ułatwiają życie, że aż dziw bierze, że zalewają nas niepotrzebne znaki, reklamowe śmieci i zwykły bałagan, którego obecność tłumaczymy nielogicznym prawem.

Hanna Kaup
redaktor naczelna/wydawca

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

Zmiana na stanowisku prezesa GIM

Objęcie funkcji prezesa spółki zajmującej się realizacją miejskich inwestycji, jest kolejnym wyzwaniem, które postawił przed Agnieszką Surmacz - byłą wiceprezydent ... <czytaj dalej>

Centrum e-usług powstaje w Gorzowie

To centrum wyniesie lubuskie e-usługi na jeszcze wyższy poziom. - To przełomowy projekt, jeśli chodzi o ucyfrowienie regionu – mówi o ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Taki jest mechanizm. Upierdliwych trzeba "kupić" jakoś. Kiedyś taki manewr zrobiono z jednym od nieruchomości, aby nie był niewygodny. <czytaj dalej>

Gratulacje dla Pani Marty.Będxie w G.pięknie.
<czytaj dalej>

Wielka szkoda, że rolnicy protestujący w słusznej sprawie nie znajdują sojuszników w terenie. Ogromne brawa i uznanie dla rolników i innych grup <czytaj dalej>

Lepiej to do końca wyburzyć. <czytaj dalej>

Brawo! I gratulacje!
Z.M.P. <czytaj dalej>