Składanie życzeń świątecznych już dawno nie było takie trudne. To, co dzieje się w Polsce, wymyka się zdrowemu rozsądkowi i dzieli. Nie będę pisała, że to sprawka rządzących czy opozycji. Napiszę, że to "zasługa" polityki, którą dajemy się karmić, choć jest coraz bardziej niestrawna i zatruta. I to ona niszczy nam relacje, które do tej pory łączyły. Teraz dzielą.

Nie jestem aż tak naiwna, by wierzyć, że święta to zmienią. One, co najwyżej, przerwą tę narodową jatkę na chwilę. Takie zawieszenia broni doskonale zna historia. Później znów skoczymy sobie do gardeł. Być może będą ofiary. Niestety, są tacy, którym na nich zależy. To oni skrzętnie manipulują zwykłym obywatelem, by stanął przeciwko niedawnemu koledze, by zrobił zadymę, by nie tylko krzyczał, ale i użył siły. Już na forach internetowych ogólnopolski hejt sięga granic wyobraźni, przekraczając wszelkie dozwolone w cywilizowanych kulturach normy. Jak więc składać życzenia tym, którzy dziś potrafią użyć nieparlamentarnych słów wobec jednych, by wyrzucić swoją złość i pokazać solidarność z innymi? Jak życzyć miłości, gdy króluje nienawiść? Jakich użyć słów, by być dobrze zrozumianym?

Coraz trudniej o takie. Dlatego należałoby najpierw zrobić osobisty rachunek sumienia i przyznać się, że to my jesteśmy winni. Że każdy z nas dołożył swój kamyk do moralno-społecznej ruiny Polaków. Że górę bierze w nas duma. Że brak nam pokory. Że zbyt często, choć nie wiemy, zabieramy głos, a gdy trzeba temat zgłębić, spojrzeć na niego z różnych stron, odpuszczamy. Nie chce się nam. Bo - czyniąc dalej swój rachunek - trzeba powiedzieć, że jesteśmy leniwi. Kochamy awantury, gdyż te pozwalają nam rzucać wielkimi słowami. I nie krępuje nas, że rzucamy je na wiatr. Nie znamy umiaru. Poprzekraczaliśmy wszelkie granice. Rozpiera nas pewność, że to my jesteśmy skarbnicą wszelkiej mądrości. Krzycząc i domagając się demokracji, lżymy tych, którzy mają inne niż my zdanie. Ubliżamy nie tylko władzy, ale policji, lekarzom, nauczycielom i oczywiście dziennikarzom, jeśli piszą nie po naszej myśli, choć protestujemy nawet nocą i podpisujemy petycje w obronie wolnych mediów.

I tak można w nieskończoność. Tak bowiem wygląda nasza codzienność. Tak dzieje się od zarania, o czym pisze w "Traktacie o łuskaniu fasoli" Wiesław Myśliwski: "Młodym zawsze się wydaje, że zbudują nowy, lepszy świat. Wszystkim młodym. Nowym młodym, starym młodym. A i tak wszyscy zostawiają po sobie taki świat, że nie chce się na nim żyć."

Wypada więc życzyć, byśmy na nowo się odnaleźli, odkryli wszystkie wymiary człowieczeństwa, a nie tylko cielesny, byśmy stanęli przed sobą i w lustrze własnej twarzy dostrzegli twarz innego człowieka i znaleźli dla niego - tak jak znajdujemy dla siebie - życzliwość, serdeczność i zrozumienie.
Życzę każdemu gościowi, który zabłądzi dzisiaj w te strony, by odkrył w sobie tę odrobinę dobra, która pozwoli mu choć raz odpuścić komuś wrogą odzywkę, obelgę czy wyzwisko; by zrozumiał, że nie ma tylko dobrych i tylko złych ludzi, że inni są podobni do nas, że mają te same wady i zalety. Życzę, by odważył się powiedzieć dobre słowo, nauczył słuchać i pytać z szacunkiem dla siebie i rozmówcy. Życzę umiejętności przepraszania i radości wybaczania.

Chciałabym w tym odchodzącym roku podziękować każdemu, z kim dane mi było planować, pracować czy odpoczywać. Nie da się jednak wymienić ich tu z osobna, niech więc wszyscy, którzy nawet przypadkiem zetknęli się ze mną, wiedzą, że to podziękowania także dla nich. Niech najmniejsze choćby wspomnienie oznacza, że byliśmy cząstką wspólnego życia. Dziękuję za Waszą obecność w różnych sytuacjach, za gotowość współpracy, otwarcie i uśmiech, za odrobinę szaleństwa, możliwość pogadania, za muzyczne refleksje, wspólne redakcyjne przygody, za niedoskonałość i serce, za otwarcie na sprawy ludzkie, za projekty i ich realizacje, za punktualność, terminowość i odpowiedzialność. Dziękuję za artystyczne wrażenia, nocne rozmowy w sprawach ważnych i niecierpiących zwłoki, za uśmiech, radę i zaufanie.

Oby święta były odpoczynkiem, a nowy rok przyniósł jak najwięcej dobrych dni.

Hanna Kaup

Dodaj komentarz:

Komentarze:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

langsam langsam ganz einfach <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>