Gontowiec Podróżny BLOG

Estonia to prawdziwy raj dla miłośników biwakowania na dziko. Śmiało można ją nazwać królową campingowania, ponieważ takich bezpłatnych miejsc przygotowanych przez Lasy Państwowe jest tutaj niezliczona liczba.
Do każdego jest wygodny dojazd, każde oferuje kilkadziesiąt, a nawet kilkaset miejsc biwakowych (zwłaszcza te wzdłuż plaż) zarówno dla namiotów, jak i kamperów. Każde jest wyposażone w grillowiskowo-ogniskowe paleniska (często nawet ze specjalnymi patykami na szaszłyki lub pieczenie kiełbasek, z zapasem drewna i siekierą), z czyściutkimi drewnianymi latrynami, w których jest papier toaletowy, z wieloma stołami i ławkami (część zadaszona), ze szczelnie zamykanymi koszami na śmieci.
W skrócie nazywa się je RMK (Rigemetsa Majandamise Keskus), co w wolnym tłumaczeniu oznacza Centrum Zarządzania Lasami. Mało tego, wszystkie te „eremki” są dobrze oznaczone w terenie oraz wrzucone w sieć internetową. Wystarczy ściągnąć na swojego smartfona aplikację rmk.ee i można już na etapie planowania zapoznać się z dostępną infrastrukturą, zdjęciami, opiniami.
Dziś spaliśmy przy długaśnej piaszczystej plaży Peraküla nad Zatoką Fińską, na terenie rezerwatu Nõva. Baza RMK informuje, że jest tu parking dla maksymalnie 160 samochodów, 16 kominków zewnętrznych, 4 suche toalety, 4 wiaty (ale stołów z ławkami jest dużo, dużo więcej). W zasięgu naszego wzroku był tylko jeden samochód i jeden namiot. Najwyższy jednak czas, by opowiedzieć o wczorajszym dniu.
W poniedziałek nie przejechaliśmy zbyt wielu kilometrów, ale przecież nie o to w naszej podroży chodzi. Zajrzeliśmy na chwilę do miejscowości Lihula, gdzie obok neoklasycystycznego pałacu z początków XIX w. zachowały się ruiny zamku z 1211 r. Jego budowę rozpoczęli Szwedzi, potem była tu twierdza estońska, krzyżacka i nawet jedna z rezydencji biskupich diecezji Leal znanej jako biskupstwo Estonii. Ostatecznie został zniszczony w XVI w., przetrwał do dziś jako trwała ruina.
Z Lihuli wybraliśmy się nad samo morze, do Haapsalu. Trudne do wymówienia nazwy mijanych miejscowości zawierały dużo podwójnych samogłosek, a przez pewien czas wydawało nam się, że wszyscy zapraszają nas na kawę, bo przy każdej dróżce stały tabliczki (np. Oola tee), no i okazało się, że "tee" to po prostu "droga", a " jõgi" nie jest fragmentem misiowego zawołania ze znanej kreskówki ("Yogi Bubu"), tylko oznacza "rzeka".
Haapsalu to port morski na południowym brzegu zatoki o tej samej nazwie (Haapsalu laht). Miasteczko wyjątkowo zapadło nam w serca. Spędziliśmy w nim kilka godzin, podziwiając kolorowe drewniane domki. Drewniany jest tam także zespół dawnego dworca kolejowego, symbol Haapsalu. Wprawdzie pociągi już nań nie docierają, ale za to na jego torach stoją różne zabytkowe składy, które można sobie oglądać bez konieczności wykupienia biletu.
Ciekawostką jest, że zadaszony peron tego dworca był w chwili otwarcia najdłuższym (214 m) zadaszonym peronem w Europie. Zbudowano go z okazji wizyty w Haapsalu cara Mikołaja II. Nadal robi wrażenie. Warto też wiedzieć, że na tej właśnie stacji kręcone były sceny do filmu "Anna Karenina".
Najwięcej czasu spędziliśmy w kompleksie zamkowo-katedralnym. To naprawdę wyjątkowe miejsce i każdemu polecamy jego odwiedzenie. Bilety (normalny 12 euro, seniorski 7 euro, dziecięcy darmowy) ważne są cały dzień. Każdy zwiedzający otrzymuje opaskę na rękę i może sobie potem dowolnie wchodzić, wychodzić i znowu wchodzić. Zapewniam, że jest po co.
Na miejscu warto zeskanować kod uruchamiający wielojęzyczną aplikację (także po polsku), będącą przewodnikiem po całym kompleksie. Ciekawa ekspozycja, świetnie przygotowana, ogrom informacji. Oprócz zamkowych ruin zwiedza się też wnętrze trzynastowiecznej katedry uznawanej za jedną z największych jednonawowych świątyń nadbałtyckich. W oknie dobudowanej w XVI w. kolistej kaplicy ma się ukazywać duch kobiety zamurowanej w ścianie za zbyt bliskie kontakty z jednym z kanoników (kanonika zagłodzono w zamkowym lochu). Białą Damę z Haapsalu najlepiej widać podczas pełni księżyca, ale podobno niektórym i w dzień udaje się dojrzeć jej niewyrażny cień.
Haapsalu było kiedyś uzdrowiskiem, jednym z najstarszych w Estonii ( pierwsze urządzenia kąpieliskowe powstały w 1805 r.), letnie miesiące spędzała tu rodzina carska, bywał kompozytor Piotr Czajkowski. Tutaj też urodził się Ferdinand Johann Wiedemann (1805–1887) - badacz języków ugrofińskich, autor pierwszego słownika estońsko-niemieckiego (1869) oraz gramatyki języka estońskiego.

Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Pilnie potrzebna pomoc

Gorzowska Fundacja Anaconda, od lat ratująca życie pokrzywdzonych i chorych zwierząt, znalazła się w trudnej sytuacji. Mimo zaangażowania wolontariuszy, możliwości ... <czytaj dalej>

Odeszła...

Z ogromnym bólem i smutkiem zawiadamiamy, że odeszła Joanna Kołaczkowska...Nasza Asia. Przyszło Jej zmierzyć się z najgorszym i najbardziej agresywnym przeciwnikiem. ... <czytaj dalej>

Zgłoś się do komisji w pomocy społecznej

Organizacje pozarządowe mają ostatnie chwile, by zgłosić swoich przedstawicieli do komisji konkursowych, które zdecydują o podziale środków na projekty z ... <czytaj dalej>

Rezygnacja marszałka Jabłońskiego

Marszałek Województwa Lubuskiego Marcin Jabłoński zapowiedział rezygnację ze sprawowanej funkcji. Zrobił to 11 lipca 2025 r. Szanowni Państwo, w związku z wydarzeniem ... <czytaj dalej>

"Oni już tu są!" – polityczna groteska z muzyką w tle

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

bardzo dobry tekst. rasistami są zazwyczaj ludzie o niskim wykształceniu i inteligencji, często dziady pisowskie po podstawówkach oraz osiłki ze <czytaj dalej>

to sraj sobie andrzjeu na dworze pod krzakiem jak w nova parku się wstydzisz <czytaj dalej>

Anonim_8813 w dniu 13.07.2025, 12:20 napisał(a):
Toaletę masz w nova parku.
Toaleta w Nova Parku jest dla klientów Nova Parku. Nie s <czytaj dalej>

Toaletę masz w nova parku.

Perka tym zarządza. A ona przez 25 lat nie wprowadziła żadnej zmiany w basenach Słowianki.

<czytaj dalej>

80 lat to czas na emeryturę.
Ale nie. Do końca u władzy. <czytaj dalej>