Być w Busku Zdroju i nie odwiedzić Sosny na Szczudłach po prostu się nie godzi. Wspomniana sosna to rosnący w Wełeczu bardzo niepospolity i niezwyczajny egzemplarz drzewa noszącego łacińską nazwę Pinus sylvestris.
Pinus, czyli „dostarczająca żywicy”, silvestris, czyli „leśna”. Po polsku mówimy o niej sosna pospolita lub sosna zwyczajna, bo zajmuje 67% leśnej powierzchni naszego kraju. Ta w Wełeczu z pewnością wymyka się takiemu określeniu, ba – ona wygląda, jakby w ogóle wymykała się z lasu, krocząc na swoich ponad trzymetrowych nogach. Stojąc w jej pobliżu, nie ma się żadnych wątpliwości, że tolkienowskie Enty istnieją naprawdę. Może uciekła ze Śródziemia?
Wyjaśnienie jej wyglądu jest znacznie bardziej prozaiczne. Drzewo ma ponad 100 lat. Kiedyś w tym miejscu była piaskownia, nic więc dziwnego, że z czasem eksploatacja piasku spowodowała obniżenie terenu i częściowe odsłonięcie korzeni drzewa. Reszty dokonał wiatr i woda. Sosna w zasadzie powinna się przewrócić, ale nie, ona tkwi w tym samym miejscu, rosnąc na przekór wszystkim i wszystkiemu.
Odsłonięte korzenie z czasem pokryły się korą, przez co przypominają dziś pnie. Drzewo jest zdrowe, stoi stabilnie i zadziwia swoim bajkowym kształtem. Pomiędzy jego szczudlastymi korzeniami można przejść albo stanąć pod nimi nawet w kilka osób. W 2002 r. zostało objęto ochroną jako pomnik przyrody.
Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny
Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć
Przebudują Ikara
Przetarg na przebudowę ostatniego etapu ulicy Ikara rozstrzygnięty.
Kolejna osiedlowa uliczka zostanie w pełni przebudowana. Nowa nawierzchnia ul. Ikara ułatwi codzienne ...
<czytaj dalej>Oni tu zostają
„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ...
<czytaj dalej>Pielgrzymki
Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia.
Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ...
<czytaj dalej>200 lat dla pani Zofii
Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ...
<czytaj dalej>