Druskienniki i Birsztany na Litwie – turystyka medyczna i SPA

Turystyka medyczna cieszy się na świecie coraz większą popularnością. Ludzie poszukują miejsc, w których nie tylko otrzymają właściwą opiekę i pomoc w dolegliwościach, ale też takich, które poza zabiegami oferują odpowiedni komfort oraz atrakcyjne otoczenie.

Tak jest w Sanatorium Egle w Birsztanach. Jeśli jeszcze tam nie byliście, wybierzcie się w tę podróż ze mną, a potem zaplanujcie swój pobyt, bo warto doświadczyć cudownego działania natury „szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionej”.

Do Egle Birsztany trafiłam we wrześniu tego roku i choć byłam już w wielu podobnych miejscach, o tym nie potrafię zapomnieć i wciąż myślę, jak do niego wrócić. Zachwyciło mnie tam podejście do człowieka - całościowe, czyli jak mówią specjaliści, holistyczne. Egle Sanatorija zbudowano w 2013 r. jako kompleks będący częścią popularnego, bo działającego od ponad 40 lat, sanatorium w Druskiennikach.

Birsztany leżą godzinę jazdy samochodem od granicy z Litwą w kierunku na Kowno i Mariampol. Dziś mniej znane w Polsce od Druskiennik, ale z pewnością wkrótce zyskają sławę i u nas, bo można tam znaleźć to, czego potrzebuje zabiegany człowiek XXI wieku: ciszę i spokój. To dzięki nim odzyska siły i wróci do pracy ze zdwojoną energią.

Po przyjeździe do Birsztan odetchnęłam czystym i rześkim powietrzem. Urzekła mnie błoga cisza i czarująca o każdej porze dnia i roku wstęga Niemna. Wijący się urokliwie wśród zieleni, jest niczym tło dla natury-malarza. To również z tego powodu raz do roku odbywa się tam międzynarodowy plener malarski, którego prace zdobią później sanatoryjne korytarze.

To tam, nad Niemnem zobaczycie magicznie mgliste pejzaże poranka; srebrzyście połyskujące fale pozostawione przez motorówki czy wycieczkowe statki. To tam toczy się majestatyczne życie natury.



Wtapiam się w nie, przysiadając na jednej z wielu ławek i wpatruję w nieustannie zmieniającą się rzeczywistość, wzlatujące w niebo rybitwy, pływające przy brzegu kaczki czy żerujące w trzcinie łabędzie. Spaceruję po promenadzie wiodącej wzdłuż nasypu, wdycham krystaliczne powietrze i sycę się ciszą. W otaczającym obiekt parku przysiadam w solankowej tężni, by poprawić kondycję górnych dróg oddechowych. Zapominam, że istnieje świat pogoni za codziennymi obowiązkami i wciąż uciekającym czasem. W końcu to malowniczy Park Regionalny Zakola Niemna.
Otoczenie Sanatorium Egle zachwyca mnie od pierwszej chwili. Chcę tu zostać na dłużej.




Cdn.
Tekst i foto Hanna Kaup

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

budowa jednostki wojskowej w gorzowie
<czytaj dalej>

ma doswiadczenie w firmie budowlanej poprawiania architektury na małą skalę

cele jakie moge podpowiedzieć
to centrum przesiadkowe <czytaj dalej>

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>