Kiedy w piątkowy wieczór w Teatrze im. J. Osterwy słuchałam koncertu Piwnicy pod Baranami, kiedy gospodarz wieczoru Leszek Wójtowicz mówił do nas słowami z minionej epoki (epoki mojej młodości), zatęskniłam za tamtym czasem. Bo krakowskim artystom udała się rzecz rzadka. Udało im się uspokoić pędzący wokół nas świat, udało się przywrócić słowu znaczenie, udało się poczuć wzajemną obecność człowieka. Dobrego człowieka.

Koncert, precyzyjnie ułożony i niemal do ostatniego momentu zmieniany (tak to robił przed laty Piotr Skrzynecki), trwał trzy godziny. Tak. Pełne trzy godziny. Część tego czasu wypełniły brawa, będące nie tylko podziękowaniem za występy, ale też interakcją budującą chemię między artystą a widzem.
Zaczęło się tradycyjnie od tekstu Stanisława Wyspiańskiego "I ciągle widzę ich twarze" oraz swoistych hymnów Piwnicy: "Przychodzimy, odchodzimy" i "Niebieska patelnia".

A później już pełen program z udziałem całego zespołu i oczywiście: Tadeusza Kwinty, Mieczysława Święcickiego i Aloszy Awdiejewa. Były piosenki autorskie, były wykłady na temat języka polskiego, był występ magika. Każdy artysta zapowiedziany, każdy powitany i każdy zapamiętany.

Kiedy więc słuchałam tego niezwykłego, historycznego koncertu, który jako imprezę towarzyszącą zorganizował Bogusław Dziekański z Jazz Clubem Pod Filarami, najzwyczajniej zatęskniłam za czasem minionego spokoju, czasem prawdziwej kultury i szacunku dla człowieka. Chciałam, by ta chwila trwała jak najdłużej. Zerknęłam na zegarek. Była 21.20. Artystyczne emocje zmierzały do punktu kulminacyjnego. Na scenę wszedł Alosza Awdiejew, który porwał publiczność i po wykonaniu jednego utworu odjechał do Krakowa, a jego miejsce zajęli koledzy, którzy koncert zakończyli po 22.00.

Radość obcowania z kultową Piwnicą pod Baranami wielu przeniosło do Jazz Clubu Pod Filarami. Tam wkrótce zjawili się krakowscy artyści, dla których zagrali gorzowscy wychowankowie Bogusława Dziekańskiego. Ireneusz Budny (perkusja), Krzysztof Ciesielski (kontrabas), Mariusz Smoliński, którego zmienił Michał Wróblewski (fortepian) i solistka Agnieszka Kliszczyk podtrzymali radosny muzyczny nastrój. Dołączył do nich krakowski puzonista Marek Michalak i - patrząc na uśmiechniętego szefa Filarów - chciało się wracać do słów Desideraty, którymi Piwniczanie zakończyli swój gorzowski występ, słów, które brzmią: "Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze ten świat jest piękny. Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy."

Wtedy nie wiedzieliśmy jeszcze, co zdarzyło się w Paryżu właśnie o 21.20.

Tekst i foto Hanna Kaup
Więcej zdjęć:
http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2015-11-14_historyczny_koncert_historyczna_chwila,

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>