30XI2020.

Ostatni dzień listopada zapowiada ostatni miesiąc roku. Zwykle o tej porze media rozpisywały się o andrzejkowej tradycji, ale dziś cisza. Epidemia zamknęła nas na całego. Nie ma zabaw, nie ma wróżb. Można jedynie przywołać przysłowia ludowe, które mówią, że: „Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży sto dni śnieg w polu leży ”albo „Kiedy na Andrzeja poleje, cały rok nie w porę rolę moczy, suszy.” W Gorzowie ani śniegu, ani ulewy. Czy to dobra wróżba? Czy się sprawdzi? To czas pokaże.

Wróżyć z danych dotyczących stwierdzonych zakażeń na koronawirusa się nie podejmuję. To, co do nas dociera, nijak ma się do rzeczywistości. Wiem, bo rozmawiam z wieloma osobami, że np. pracownicy firm, w których doszło do zakażeń, nie poddają się testom z obawy przed zamknięciem. Przechodzą albo łagodnie, albo bezobjawowo.

Nie mam pojęcia, co będzie za kilka tygodni, choćby z uwagi na otwarcie galerii handlowych i sobotni boom zakupowy. Nie chcę nawet komentować decyzji władz, które zamiast otworzyć w grudniowe niedziele sklepy i dać ludziom szansę na zakupy przy znacznie większym rozproszeniu, zostały przy tym, co zaplanowano w sytuacji, gdy nie było mowy o pandemii.

A święta za niespełna cztery tygodnie. Jakie będą, gdy już dziś wiadomo, że rodzinie wolno przyjąć maksymalnie pięć osób spoza domu? Jest tyle decyzji, których kierujący się zdrowym rozsądkiem człowiek nie rozumie, że chyba już bym wolała, żeby było po świętach. Ale co z nowym rokiem? Oficjalne wydarzenia odwołane, lecz sądzę, że większość z nas coś wymyśli, by właściwie pożegnać ten wyjątkowo trudny rok. Mamy jeszcze miesiąc.

Hanna Kaup