Publikujemy list, który otrzymaliśmy od byłego prezesa Inneko sp. z o.o. Artura Czyżewskiego.

Złożenie w ubiegłym tygodniu najkorzystniejszej oferty przez konsorcjum Inneko w przetargu na zagospodarowanie odpadów w Gorzowie to przedostatni, lecz kluczowy akt realizacji pięcioletniego planu powrotu do korzeni, a zarazem rozstrzygnięcie jednego z najbardziej absurdalnych sporów rynkowych w Gorzowie. Sporu między Enerisem i Inneko. Warto spojrzeć na to zjawisko z perspektywy czasu.

Strategia rozszerzania usług Inneko o transport odpadów była oczywistą koniecznością, bowiem tylko ona zapewniała spółce, że odpady nadal będą trafiały na Chróścik. Wcale jednak nie musiała oznaczać konieczności walki z Enerisem. Byłem przekonany, że doświadczenie Enerisu jest w Gorzowie zaletą, którą warto wykorzystać. W roku 2018, czyli w poprzednim przetargu, Eneris jednoznacznie odrzucił propozycję współdziałania. Dlaczego? No właśnie… przyjrzyjmy się, co działo się później.

Początek starcia
Z początkiem roku 2019 Eneris wdał się w medialny, a później sądowy spór o podwyżkę cen, wprowadzoną przez Inneko. Spór absurdalny, bo w całym kraju ceny składowania odpadów wtedy rosły. Wynikało to z konsekwencji rynkowych wprowadzenia nowej ustawy odpadowej z września 2018 r. Eneris zrobił to samo we własnych instalacjach w innych częściach kraju. Spór był tym bardziej absurdalny, że Inneko podwyższyło wówczas cenę tylko o 30 zł za tonę. Przy dzisiejszej cenie wyższej od tej sprzed roku o niemal 200 zł/tonę, zmiana o 30 zł jest powodem kuriozalnym. Eneris twierdził, że problem nie w wysokości podwyżki, lecz w tym, że była zaskoczeniem… Kłopot w tym, że wzrost kosztów zaskoczył dokładnie tak samo wszystkich w całym kraju, a nie tylko gorzowski oddział Enerisu. Inneko było tak samo zaskoczone. Firmy w innych miastach jakoś zaakceptowały konieczność zmiany ceny. Tylko tutaj Eneris uznał, że skutki ustawy musi ponieść wyłącznie spółka komunalna, a nie oni.

Eskalacja
Inneko zaproponowało wspólne poniesienie dolegliwości ustawy i ograniczenie tej podwyżki nie do 30, lecz do 15 zł. W takim ujęciu stratne były obie spółki w podobnej wysokości. Był to uczciwy kompromis. Kolejny, który nie znalazł uznania w oczach Enerisu. Podobnie jak jeszcze jedna próba znalezienia salomonowego wyjścia i wspólne wystąpienie w przetargu. Po raz trzeci złożoną przez Inneko propozycję, Eneris uznał za zbyt mało korzystną dla siebie. Dlaczego? Czy dlatego, że próba izolowania Inneko w regionie była dużo ciekawsza, bo mogła zablokować jakiekolwiek konsorcjum z Inneko, a tym samym możliwość utrzymania strumienia odpadów? A może dlatego, że przetarg rozpisano w najbardziej niekorzystnym dla Inneko momencie, a jego konstrukcja również dawała atuty Enerisowi? Słabością Inneko, a siłą Enerisu była też garstka radnych, atakująca miejską spółkę na sesjach i w mediach. Grupka niewielka, ale krzykliwa. Eneris miał prawo czuć się pewnie. Nadmiar pewności siebie bywa jednak zgubny.

Także Inneko miało asa w rękawie. Już rok wcześniej rozpoczęło współpracę z nyskim Komunalnikiem. Głównie służąc sobie radą i pomocą prawną, jednak na tyle ważną, że otworzyła drzwi do kolejnych ruchów. O tym konsorcjum wiedziało bardzo niewielu. Na szczęście, bo niektórzy radni próbowali je torpedować, zanim zostało zawarte. A to właśnie ono oraz dobra strategia cenowa, stało się podstawą sukcesu przetargu.

Gratuluję serdecznie Zarządowi Inneko doskonale przeprowadzonej akcji, ale gratuluję też odwagi w kontynuacji strategii i podjęciu rzuconej przez konkurenta rękawicy. Wiem, że było trudno, bo obserwowałem zakulisowe próby dyskredytowania Komunalnika. Pan Marcinkiewicz pokazał jednak, że nie tylko potrafi przejąć pałeczkę w sztafecie, ale jeszcze uzyskać świetny bezprecedensowy wynik.

Strategia Enerisu okazała się fiaskiem. Krótkowzroczność niektórych radnych, którzy niemal jawnie atakowali Inneko, pomoc – zapewne nieświadoma i przypadkowa – radia Gorzów, które w audycjach ignorowało wpadki Enerisu, zaś uwypuklało prawdziwe, a częściej wymyślone problemy miejskiej spółki, także hejterskie ataki niektórych byłych pracowników Inneko doprowadziły jedynie do niewspółmiernego rozrostu poczucia pewności siebie w Enerisie… A pycha i arogancja - jak wiadomo - kroczą tuż przed upadkiem.

Epilog
Wygrana to przedostatni akt. Ostatnim będzie wybronienie w KIO tej wygranej i skuteczna realizacja samego zadania. A jest ono duże i trudne. Inneko ma jednak zespół świetnych menadżerów i pracowników, którzy wielokrotnie pokazali już, że zadania niemożliwe, realizują od ręki więc i to nie sprawi im kłopotu.
Powodzenia Moi Drodzy!

Artur Czyżewski

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

Zmiana na stanowisku prezesa GIM

Objęcie funkcji prezesa spółki zajmującej się realizacją miejskich inwestycji, jest kolejnym wyzwaniem, które postawił przed Agnieszką Surmacz - byłą wiceprezydent ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>

Powinni ci chatę zablokować w ramach protestu. <czytaj dalej>

Do 5964: noo, najlepiej to zorganizować jakieś obozy pracy przymusowej. Bić i nie dać jeść! Może brukwiową zupę, jak w Auschwitz... Ogarnij s <czytaj dalej>

Na depresję najlepszy lek to kijem po plecach i do roboty.
Jak ktoś się nudzić to ma tylko dwpresje <czytaj dalej>